S´1. Kapitel

Stammbaum vu Adam bis Abraham

1,5 D Buebä(Sühn, Sehn) Jafets sin de: Gomer, Magog, Madai, Jawan, Tubal, Meschech, Tiras. 1,6 D Buebä(Sühn, Sehn) Gomers aba sin: Aschkenas, Rifat, Togarma. 1,7 D Buebä(Sühn, Sehn) Jawans sin: Elischa, Tarsis, de Kittäer, de Rodaniter.

1,8 D Buebä(Sühn, Sehn) Hams sin: Kusch, Mizrajim, Put, Kanaan. 1,9 D Buebä(Sühn, Sehn) vu Kusch aba sin: Seba, Hawila, Sabta, Ragma, Sabtecha. D Buebä(Sühn, Sehn) Ragmas aba sin: Saba un Dedan. 1,10 Kusch aba zeugt (ziigt) Nimrod; der war dr erschte, der Macht gwinnt uf Erde. 1,11 Mizrajim zeugt (ziigt) de Luditer, d Anamiter, d Lehabiter, d Naftuhiter, 1,12 d Patrositer, d Kasluhiter un d Kaftoriter, vu däne de Philista üsgange sin. 1,13 Kanaan aba zeugt (ziigt) Sidon, si Erschtgeborene, un Het 1,14 un d Jebusita, d Amorita, d Girgasiter, 1,15 d Hiwita, d Arkiter, d Siniter, 1,16 d Arwaditer, d Zemariter un d Hamatiter.

1,17 D Buebä(Sühn, Sehn) Sems sin de: Elam, Assur, Arpachschad, Lud, Aram. Un de Buebä(Sühn, Sehn) Arams sin: Uz, Hul, Geter un Masch. 1,18 Arpachschad aba zeugt (ziigt) Schelach, Schelach zeugt (ziigt) Eber. 1,19 Eber aba wäre zwei Buebä(Sühn, Sehn) uf d Welt brocht : d eine hieß Peleg, wel zue sinere Ziit (a) d Bode vudeilt wird; un si Brueda hieß Joktan. 1,20 Joktan aba zeugt (ziigt) Almodad, Schelef, Hazarmawet, Jerach, 1,21 Hadoram, Usal, Dikla, 1,22 Obal, Abimaël, Saba, 1,23 Ofir, Hawila un Jobab. De alli sin Buebä(Sühn, Sehn) Joktans.

1,24 Sem, Arpachschad, Schelach, 1,25 Eber, Peleg, Regu, 1,26 Serug, Nahor, Terach, 1,27 Abram, des isch Abraham.

1,28 D Buebä(Sühn, Sehn) Abrahams aba sin: (a) Isaak un (b) Ismael. 1,29 (a) Un des isch ihr Gschlecht:

Dr Erschtgeborene Ismaels Nebajot, ferner Kedar, Adbeel, Mibsam, 1,30 Mischma, Duma, Massa, Hadad, Tema, 1,31 Jetur, Nafisch, Kedma. Des sin de Buebä(Sühn, Sehn) Ismaels.

1,32 Aba de Buebä(Sühn, Sehn) Keturas, dr Nebenfrau Abrahams: sie gebar Simran, Jokschan, Medan, Midian, Jischbak, Schuach. D Buebä(Sühn, Sehn) Jokschans aba sin: Saba un Dedan. 1,33 Un de Buebä(Sühn, Sehn) Midians sin: Efa, Efer, Henoch, Abida, Eldaa. De alli sin Buebä(Sühn, Sehn) dr Ketura.

1,34 Abraham zeugt (ziigt) Isaak. (a) D Buebä(Sühn, Sehn) Isaaks aba sin: Esau un Israel.

1,35 Di Buebä(Sühn, Sehn) Esaus sin: Elifas, Reguïl, Jëusch, Jalam, Korach. 1,36 Di Buebä(Sühn, Sehn) vum Elifas sin: Teman, Omar, Zefo, Gatam, Kenas, Timna, Amalek. 1,37 D Buebä(Sühn, Sehn) Reguïls sin: Nahat, Serach, Schamma un Misa. 1,38 D Buebä(Sühn, Sehn) Seïrs sin: Lotan, Schobal, Zibon, Ana, Dischon, Ezer, Dischan. 1,39 D Buebä(Sühn, Sehn) Lotans sin: Hori, Hemam; un Timna war ä Schweschta Lotans. 1,40 D Buebä(Sühn, Sehn) Schobals sin: Alwan, Manahat, Ebal, Schefi, Onam. D Buebä(Sühn, Sehn) Zibons sin: Ajja un Ana. 1,41 D Bue(Suhn) Anas: Dischon. D Buebä(Sühn, Sehn) Dischons sin: Hemdan, Eschban, Jitran, Keran. 1,42 D Buebä(Sühn, Sehn) Ezers sin: Bilhan, Saawan, Akan. D Buebä(Sühn, Sehn) Dischans sin: Uz un Aran.

1,43 Des sin de Kenig, de im Land Edom regiert hän, bvor in Israel ä Kenig regiert het: Bela, d Bue(Suhn) Beors, un sini Schtadt hieß Dinhaba. 1,44 Un als Bela schtirbt, wird Kenig a sinere Schtatt Jobab, d Bue(Suhn) Serachs vu Bozra. 1,45 Un als Jobab schtirbt, wird Kenig a sinere Schtatt Huuscham üs däm Land vu d Temaniter. 1,46 Als Huuscham schtirbt, wird Kenig a sinere Schtatt Hadad, d Bue(Suhn) Bedads, dr de Midianita gschla het uf däm Feld vu d Moabita, un sini Schtadt hieß Awit. 1,47 Als Hadad schtirbt, wird Kenig a sinere Schtatt Samla vu Masreka. 1,48 Als Samla schtirbt, wird Kenig a sinere Schtatt Schaul vu Rehobot am Schtrom. 1,49 Als Schaul schtirbt, wird Kenig a sinere Schtatt Baal-Hanan, d Bue(Suhn) Achbors. 1,50 Als Baal-Hanan schtirbt, wird Kenig a sinere Schtatt Hadad, un sini Schtadt hieß Pagu; un sini Wieb hieß Mehetabel, ä Dochta Matreds, de Me-Sahabs Dochta war. 1,51 Un als Hadad schtirbt, ware Firschte vu Edom: Firscht Timna, Firscht Alwa, Firscht Jetet, 1,52 Firscht Oholibama, Firscht Ela, Firscht Pinon, 1,53 Firscht Kenas, Firscht Teman, Firscht Mibzar, 1,54 Firscht Magdïl, Firscht Iram. Des sin de Firschte vu Edom.

S´2. Kapitel

2,1 a Des sin de Buebä(Sühn) Israels: Ruben, Simeon, Levi, Juda, Issachar, Sebulon, 2,2 Dan, Josef, Benjamin, Naftali, Gad, Asser.

Di Gschlechta Judas

(vgl. Kap 4)

2,9 D Buebä(Sühn, Sehn) (a) (b) Hezrons aba, de nem gibore wäre, sin: Jerachmeel, Ram, (c) Kaleb. 2,10 Ram aba zeugt (ziigt) Amminadab. Amminadab zeugt (ziigt) (a) (b) (c) Nachschon, d Firschte vu Juda. 2,11 Nachschon zeugt (ziigt) Salmon. Salmon zeugt (ziigt) Boas. 2,12 Boas zeugt (ziigt) Obed. Obed zeugt (ziigt) Isai. 2,13 Isai zeugt (ziigt) sinene Erschtgeborene (a) Eliab, Abinadab als zweite Bue(Suhn), Schajma als dritte, 2,14 Netanel als vierten, Raddai als fünften. 2,15 Ozem als sechste, (a) David als siebten. 2,16 Un ihri Schweschtare ware: Zeruja un Abigal. (a) D Buebä(Sühn, Sehn) dr Zeruja sin: Abischai, Joab, Asaël, de dräi. 2,17 Abigal aba gebar Amasa. (a) Der Vada (Babbe) Amasas aba war Jeter, ä Ismaeliter.

2,18 a Kaleb, d Bue(Suhn) Hezrons, zeugt (ziigt) mit Asuba, vu sinere Wieb, de Jeriot. Un des sin ihri Buebä(Sühn): Jescher, Schobab un Ardon. 2,19 Als aba Asuba schtirbt, (a) nimmt Kaleb Efrata; de gebar nem Hur. 2,20 Hur zeugt (ziigt) Uri. Uri zeugt (ziigt) Bezalel. (a) 2,21 Dnohch kummt Hezron zue dr Dochta Machirs, vum Vada (Babbe)* Gileads, un na(er) nimmt sie, als sa(er) sächzig Johr alt war, un sie gebar nem Segub. *«Vater» vor nem Orts- odr Landschaftsnamen bezeichnet in Kap 2 un 4 denjenigen, dr d Platz odr de Landschaft zerscht besiedelte. 2,22 (a) (b) Segub aba zeugt (ziigt) Jaïr. Der het dreiundzwanzig Schtädt im Land Gilead. 2,23 Aba de Geschuriter un Aramäer nähmä nene de «Dörfer Jaïrs», dzue Kenat mit sinene Ortschaften, sächzig Schtädt. De alli sin Buebä(Sühn) Machirs, vum Vada (Babbe) Gileads. 2,24 Nohch däm Tod Hezrons kummt Kaleb zue Efrata, dr Wieb Hezrons, vu sinem Vada (Babbe), un sie gebar nem aAschhur, d Vada (Babbe) Tekoas.

2,25 aJerachmeel, dr Erschtgeborene Hezrons, het Buebä(Sühn): d Erschtgeborene Ram, ferner Buna, Oren, Ozem, Ahija. 2,26 Un Jerachmeel het noh ä andere Wieb, de hieß Atara; de isch de Muetter Onams. 2,27 D Buebä(Sühn, Sehn) Rams, vum Erschtgeborene Jerachmeels, sin: Maaz, Jamin un Eker. 2,28 Aba Onam het Buebä(Sühn): Schammai un Jada. D Buebä(Sühn, Sehn) Schammais aba sin: Nadab un Abischur. 2,29 Di Wieb Abischurs aba hieß Abihajil; de gebar nem Achban un Molid. 2,30 D Buebä(Sühn, Sehn) Nadabs aba sin: Seled un Appajim. Un Seled schtirbt ohni Buebä(Sühn). 2,31 Der Bue(Suhn) Appajims isch Jischi. Der Bue(Suhn) Jischis isch Scheschan. Der Bue(Suhn) Scheschans isch Achlai. 2,32 Aba de Buebä(Sühn) Jadas, vum Brueda Schammais, sin: Jeter un Jonatan. Jeter aba schtirbt ohni Buebä(Sühn). 2,33 D Buebä(Sühn, Sehn) Jonatans aba sin: Pelet un Sasa. Des sin de Buebä(Sühn) Jerachmeels.

2,34 a Scheschan aba het keini Buebä(Sühn), sundern nur Techta. Un Scheschan het ä ägyptischen Knecht, dr hieß Jarha. 2,35 Un Scheschan git sinem Knecht Jarha sini Dochta als Wieb; de gebar nem Attai. 2,36 Attai zeugt (ziigt) Nathan. Nathan zeugt (ziigt) Sabad. 2,37 Sabad zeugt (ziigt) Eflal. Eflal zeugt (ziigt) Obed. 2,38 Obed zeugt (ziigt) Jehu. Jehu zeugt (ziigt) Asarja. 2,39 Asarja zeugt (ziigt) Helez. Helez zeugt (ziigt) Elasa. 2,40 Elasa zeugt (ziigt) Sismai. Sismai zeugt (ziigt) Schallum. 2,41 Schallum zeugt (ziigt) Jekamja. Jekamja zeugt (ziigt) Elischama.

2,42 D Buebä(Sühn, Sehn) (a) Kalebs, vum Brueda Jerachmeels, sin: Mescha, si Erstgeborener, dr Vada (Babbe) Sifs, un de Buebä(Sühn) Mareschas, vum Vada (Babbe) Hebrons. 2,43 D Buebä(Sühn, Sehn) Hebrons aba sin: Korach, Tappuach, Rekem un Schema. 2,44 Schema aba zeugt (ziigt) Raham, d Vada (Babbe) Jorkoams. Rekem zeugt (ziigt) Schammai. 2,45 Der Bue(Suhn) Schammais aba hieß Maon, un Maon war dr Vada (Babbe) Bet-Zurs. 2,46 Efa aba, de Nebenfrau Kalebs, gebar Haran, Moza un Gases. Haran aba zeugt (ziigt) Gases. 2,47 D Buebä(Sühn, Sehn) Jahdais aba sin: Regem, Jotam, Geschan, Pelet, Efa un Schaaf. 2,48 Maacha aba, de Nebenfrau Kalebs, gebar Scheber un Tirhana 2,49 un gebar au Schaaf, d Vada (Babbe) Madmannas, un Schewa, d Vada (Babbe) Machbenas un d Vada (Babbe) Gibeas. Aba aAchsa war Kalebs Dochta. 2,50 Des ware de Buebä(Sühn) Kalebs.

.Die Buebä(Sühn) (a) Hurs, vum Erschtgeborene vu dr Efrata, ware: Schobal, dr Vada (Babbe) Kirjat-Jearims, 2,51 Salmon, dr Vada (Babbe) Bethlehems, Haref, dr Vada (Babbe) Bet-Gaders. 2,52 Un Schobal, dr Vada (Babbe) Kirjat-Jearims, het Buebä(Sühn): Reaja un de Hälfti dr Manahatiter. 2,53 Di Gschlechta vu Kirjat-Jearim aba ware: de Jeteriter, Putiter, Schumatiter un Mischraiter. Vu däne sin üsgange de (a) Zoratiter un Eschtaoliter.

2,54 D Buebä(Sühn, Sehn) Salmons sin: Bethlehem un de (a) Netofatiter, Atrot-Bet-Joab un de Hälfti dr Manahatiter, des sin de Zoratiter. 2,55 Un de Gschlechta dr Schriba, de in Jabez wohne(husse), sin de Tiratiter, Schimatiter, Suchatiter. Des sin de (a) Kiniter, de do kumme sin vu Hammat, däm Vada (Babbe) vum Huus (b) Rechab.

S´3. Kapitel

D Buebä(Sühn, Sehn) Davids, de Kenig Judas, de Nohchkumme Jechonjas (Jojachins)

3,10 Salomos Bue(Suhn) war Rehabeam; däm si Bue(Suhn) war Abia; däm si Bue(Suhn) war Asa; däm si Bue(Suhn) war Joschafat; 3,11 däm si Bue(Suhn) war Joram; däm si Bue(Suhn) war Ahasja; däm si Bue(Suhn) war Joasch; 3,12 däm si Bue(Suhn) war Amazja; däm si Bue(Suhn) war Asarja; däm si Bue(Suhn) war Jotam; 3,13 däm si Bue(Suhn) war Ahas; däm si Bue(Suhn) war Hiskia; däm si Bue(Suhn) war Manasse; 3,14 däm si Bue(Suhn) war Amon; däm si Bue(Suhn) war Josia. 3,15 Josias Buebä(Sühn) aba ware: d Erschtgiborene Johanan, d zweite Bue(Suhn) Jojakim, d dritte Zedekia, d vierte Schallum. 3,16 Aba de Buebä(Sühn) Jojakims ware: Jechonja un Zedekia.

3,17 D Buebä(Sühn, Sehn) Jechonjas, der wo gfange wird, ware: Schealtïl, 3,18 Malkiram, Pedaja, Schenazzar, Jekamja, Hoschama, Nedabja. 3,19 D Buebä(Sühn, Sehn) Pedajas ware: (a) Serubbabel un Schimi. D Buebä(Sühn, Sehn) Serubbabels ware: Meschullam un Hananja, un ihri Schweschta war Schelomit; 3,20 au (ferna) Haschuba, Ohel, Berechja, Hasadja, Juschab-Hesed, de fünf. 3,21 D Buebä(Sühn, Sehn) Hananjas aba ware: Pelatja, Jesaja, Refaja, Arnan, Obadja, Schechanja. 3,22 D Buebä(Sühn, Sehn) Schechanjas aba ware: Schemaja, Hattusch, Jigal, Bariach, Nearja, Schafat, de sechs. 3,23 D Buebä(Sühn, Sehn) Nearjas aba ware: Eljoënai, Hiskia, Asrikam, de dräi. 3,24 D Buebä(Sühn, Sehn) Eljoënais aba ware: Hodawja, Eljaschib, Pelaja, Akkub, Johanan, Delaja, Anani, de siebä.

S´4. Kapitel

D Gschlechta Judas

4,11 Kelub aba, dr Brueda Schuhas, zeugt (ziigt) Mehir; sella isch dr Vada (Babbe) Eschtons. 4,12 Eschton aba zeugt (ziigt) Bet-Rafa, Paseach un Tehinna, d Vada (Babbe) vu d Schtadt Nahasch. Des sin de Männa (Manne) vu Recha. 4,13 D (a) (b) Buebä(Sühn) vum Kenas ware: Otnïl un Seraja. D Buebä(Sühn, Sehn) Otniëls aba ware: Hatat un Meonotai. 4,14 Un Meonotai zeugt (ziigt) Ofra. Un Seraja zeugt (ziigt) Joab, d Vada (Babbe) vum Dal vu d Zimmalit; denn sie ware Zimmalit. 4,15 D Buebä(Sühn, Sehn) (a) (b) Kalebs, d Bue(Suhn) Jefunnes, aba ware: Iru, Ela un Naam; un d Bue(Suhn) vum Ela: Kenas. 4,16 D Buebä(Sühn, Sehn) Jehallelels aba ware: Sif, Sifa, Tirja un Asarel. 4,17 D Buebä(Sühn, Sehn) Esras aba ware: Jeter, Mered, Efer un Jalon. Un Jeter zeugt (ziigt) Mirjam, Schammai, Jischbach, d Vada (Babbe) Echtemoas. 4,18 Un si judäisches Wieb gebar Jered, d Vada (Babbe) Gedors, Heber, d Vada (Babbe) Sochos, Jekutïl, d Vada (Babbe) Sanoachs. Au Bitja, de Dochta vum Pharao, de Mered nimmt, het Buebä(Sühn). 4,19 D Buebä(Sühn, Sehn) vum Wieb vum Hodija, d Schweschta Nahams, vum Vada (Babbe) Keïlas, ware: d Garmiter un Eschtemoa, d Maachatiter. 4,20 D Buebä(Sühn, Sehn) Schimons ware: Amnon un Rinna, Ben-Hanan un Tilon. D Buebä(Sühn) Jischis ware: Sohet un Ben- Sohet. 4,21 D Buebä(Sühn, Sehn) (a) Schelas aba, d Bue(Suhn) Judas, ware: Er, d Vada (Babbe) Lechas, Lada, d Vada (Babbe) Mareschas, un de Gschlechta vu d Leinweba vu Bet-Aschbea, 4,22 dzue Jokim un de Männa (Manne) vu Koseba un Joasch un Saraf, de wo Herre ware iba Moab, un sie kehre nohch Bethlehem zruck, we de alti Red lautet. 4,23 Sie ware Töpfa un wohne(husse) in Netaim un Gedera bi däm Kenig; in sinem Denscht wohne(husse) sie dert.

D Gschlechta Simeons

4,34 Un Meschobab, Jamlech, Joscha, d Bue(Suhn) Amazjas, 4,35 Joel, Jehu, d Bue(Suhn) Joschibjas, d Bue(Suhn) Serajas, d Bue(Suhn) Asïls, 4,36 Eljoënai, Jaakoba, Jeschohaja, Asaja, Adiël, Jesimiël un Benaja, 4,37 Sisa, d Bue(Suhn) Schifis, d Bue(Suhn) Allons, d Bue(Suhn) Jedajas, vum Bue(Suhn) Schimris, d Bue(Suhn) Schemajas: 4,38 de, de mit Name gnennt sin, ware Firschte in ihre Gschlechta, un ihri Sippene breitete sich arg (sehr, söll) üs. 4,39 Un sie zehn hi nohch Gedor bis öschtlich vum Dals, um Weid (Heet) zue sueche fir ihri Schof, 4,40 un finde fetti un gueti Weid (Heet) un ä Land wiet tem Raum, schtill un ruehig; denn freher wohne(husse) dert de vu (a) Ham. 4,41 Un de mit Name Gnannte kumme zue d Ziit (a) Hiskias, vum Kenig vu Juda, un falle her iba de Zelte Hams un iba de Mëuniter, de sie dert find, un vollschtreckte d Bann an nene bis uf dän Dag un wohne(husse) an ihra Schtatt; denn dert war Weid (Heet) fir ihri Schof. 4,42 Au gehn vu nene, vu d Sehn Simeons, fünfhundat Männa (Manne) zuem Berg Seïr: Pelatja, Nearja, Refaja un Usiël, de Buebä(Sühn) Jischis, an ihra Schpitze, 4,43 un sie (a) erschlen, de ibrigbliebe ware vu d Vudwischte dr Amalekiter, un wohne(husse) dert bis uf dän Dag.

S´5. Kapitel

Gschlechta Rubens, Gads un vum halbe Schtamm Manasse

5,11 D Buebä(Sühn, Sehn) Gad aba wohne(husse) nene gegeiba im Land Baschan bis nohch Salcha; 5,12 Joel, d Erschte, un Schafam, d Zweite, au Janai un Schafat in Baschan. 5,13 Un ihri Breda nohch ihre Sippene ware: Michael, Meschullam, Scheba, Jorai, Jakan, Sia un Eber, de siebä. 5,14 Des sin de Buebä(Sühn) Abihajils, vum Bue(Suhn) Huris, d Bue(Suhn) Jaroachs, d Bue(Suhn) Gileads, d Bue(Suhn) Michaels, d Bue(Suhn) Jeschischais, vum Bue(Suhn) Jachdos, d Bue(Suhn) vum Bus. 5,15 Ahi, d Bue(Suhn) Abdïls, d Bue(Suhn) Gunis, war eina ihra Sippehäupta. 5,16 Un sie wohne(husse) zue Gilead in Baschan un in sinene Ortschafte un in alle Flure Scharons bis an ihr End. 5,17 De wäre alli ufzeichnet (a) zue d Ziit Jotams, däm Kenig vu Juda, un (b) Jerobeams, däm Kenig vu Israel.

5,18 Vu d Rubeniter, d Gaditer un däm halbe Schtamm Manasse zehlte de schtrietbare Männa (Manne), de Schild un Schwert fihre un Boge spanne kenne un kregskundig ware, vierevierzigäusendsiebehundatunsächzig, de in d Kampf zehn kenne. 5,19 Un sie kämpfte gege de Hagariter un gege Jetur, Nafisch un Nodab. 5,20 Un s wird tene ghulfe gege sie, un de Hagariter wäre in ihri Händ(Pfode) ge un alli, de mit tene ware. Denn sie brellä zue Gott im Kampf, un na(er) het sich erbitte lo; denn sie vuträute nem(Gott). 5,21 Un sie fihre ihr Viecha wäg, fuchzigduusig Kamel, zweihundatfuchzigduusig Schof, zweiduusig Esel, un hundatduusig Mensche. 5,22 Dozue ware vieli erschlage liege bliebe, denn d Kreg war vu Gott. Un sie wohne(husse) an ihra Schtatt bis zue der Ziit, wo sie gfange wäggfihrt wäre.

5,23 D halbe Schtamm Manasse aba het im Land vu Baschan gwohnt bis Baal- Hermon un bis zuem (a) Senir un bis zuem Berg Hermon. Un ihra ware vieli. 5,24 Un des ware de Häupta (Kepf) ihra Sippene: Efer, Jischi, Elïl, Asriël, Jirmeja, Hodawja, Jachdiël, gwaltigi Männa (Manne) un berehmti Sippehäupta. 5,25 Do sie sich aba an däm Gott ihra Vädare vusindigt hän un abfalle an de Götze vu d Velka vum Land, de Gott vor rene vutilgt het, 5,26 erweckt dr Gott Israels d Geischt vum (a) Pul*, däm Kenig vu Assyrien, un d Geischt (b) Tiglat-Pilesers*, däm Kenig vu Assyrien, un na(er) fihrt de Rubeniter, Gaditer un d halbe Schtamm Manasse wäg un bringt sie nohch Halach un an d Habor un nohch Hara un an d Fluß Gosan bis uf dän Dag.

D Gschlechta Levis

S´6. Kapitel

6,1 D Buebä(Sühn, Sehn) Levis sin de: Gerschon, Kehat, Merari. 6,2 So heiße aba de Buebä(Sühn) Gerschons: Libni un Schimi. 6,3 Aba de Buebä(Sühn) Kehats heiße: Amram, Jizhar, Hebron un Usïl. 6,4 D Buebä(Sühn, Sehn) Meraris heiße: Machli un Muschi. Des sin de Gschlechta vu d Levite nohch ihre Sippene.

6,5 Gerschons Bue(Suhn) war Libni, däm si Bue(Suhn) war Jahat, däm si Bue(Suhn) war Simma. 6,6 Sellem si Bue(Suhn) war Joach, däm si Bue(Suhn) war Iddo, däm si Bue(Suhn) war Serach, däm si Bue(Suhn) war Jeotrai.

6,7 Kehats Bue(Suhn) aba war Amminadab, däm si Bue(Suhn) war (a) (b) Korach, däm si Bue(Suhn) war Assir, 6,8 däm si Bue(Suhn) war Elkana, däm si Bue(Suhn) war Abiasaf, däm si Bue(Suhn) war Assir, 6,9 däm si Bue(Suhn) war Tahat, däm si Bue(Suhn) war Urïl, däm si Bue(Suhn) war Usija, däm si Bue(Suhn) war Schaul.

6,10 D Buebä(Sühn, Sehn) Elkanas ware: Amasai un Ahimot, 6,11 däm si Bue(Suhn) war Elkana, däm si Bue(Suhn) war Zuf, däm si Bue(Suhn) war Nahat, 6,12 däm si Bue(Suhn) war Eliab, däm si Bue(Suhn) war Jeroham, däm si Bue(Suhn) war (a) Elkana, däm si Bue(Suhn) war Samuel. 6,13 Un de Buebä(Sühn) Samuels ware: d Erschtgeborene Joel un d zweite Bue(Suhn) Abia. (a)

6,14 Meraris Bue(Suhn) war Machli, däm si Bue(Suhn) war Libni, däm si Bue(Suhn) war Schimi, däm si Bue(Suhn) war Usa, 6,15 däm si Bue(Suhn) war Schima, däm si Bue(Suhn) war Haggija, däm si Bue(Suhn) war Asaja.

D levitische Sängafamilie

6,24 Un si Brueda Asaf schtoht zue sinere Rechte. Un (er), Asaf, war ä Bue(Suhn) Berechjas, d Bue(Suhn) Schimas, 6,25 d Bue(Suhn) Michaels, d Bue(Suhn) Maasejas, d Bue(Suhn) Malkijas, 6,26 d Bue(Suhn) Etnis, d Bue(Suhn) Serachs, d Bue(Suhn) Adajas, 6,27 d Bue(Suhn) Etans, d Bue(Suhn) Simmas, d Bue(Suhn) Schimis, 6,28 d Bue(Suhn) Jahats, d Bue(Suhn) Gerschons, d Bue(Suhn) Levis.

6,29 Ihri Breda aba, de Buebä(Sühn) Merari, sin Links gschtande: nämlich (a) Etan, d Bue(Suhn) Kuschajas, d Bue(Suhn) Abdis, d Bue(Suhn) Malluchs, 6,30 d Bue(Suhn) Haschabjas, d Bue(Suhn) Amazjas, d Bue(Suhn) Hilkijas, 6,31 d Bue(Suhn) Amzis, d Bue(Suhn) Banis, d Bue(Suhn) Schemers, 6,32 d Bue(Suhn) Machlis, d Bue(Suhn) Muschis, d Bue(Suhn) Meraris, d Bue(Suhn) Levis.

Dr Denscht Aarons un sini Nohchkumme

6,35 Des sin aba de Buebä(Sühn) Aarons: Eleasar, si Bue(Suhn), däm si Bue(Suhn) war Pinhas, däm si Bue(Suhn) war Abischua, 6,36 däm si Bue(Suhn) war Bukki, däm si Bue(Suhn) war Usi, däm si Bue(Suhn) war Serachja, 6,37 däm si Bue(Suhn) war Merajot, däm si Bue(Suhn) war Amarja, däm si Bue(Suhn) war Ahitub, 6,38 däm si Bue(Suhn) war Zadok, däm si Bue(Suhn) war Ahimaaz.

D Wohnige vu d levitische Gschlechta

(vgl. Jos 21)

6,46 Aba d andere Sehn Kehat nohch ihre Gschlechta wäre durchs Los üs däm Schtamm Ephraim, üs däm Schtamm Dan un üs däm halbe Schtamm Manasse zehn Schtädt ge. (a)

6,47 D Sehn Gerschon nohch ihre Gschlechta wäre üs däm Schtamm Issachar un üs däm Schtamm Asser un üs däm Schtamm Naftali un üs däm Schtamm Manasse in Baschan draizehn Schtädt ge. (a)

6,48 D Sehn Merari nohch ihre Gschlechta wäre durchs Los üs däm Schtamm Ruben un üs däm Schtamm Gad un üs däm Schtamm Sebulon zwöelf Schtädt ge. (a)

6,49 Un Israel git d Levite de Schtädt mit ihrem Weidland, 6,50 nämlich durchs Los üs däm Schtamm Juda un üs däm Schtamm Simeon un üs däm Schtamm Benjamin de Schtädt, de sie mit Name bschtimmte.

6,51 Aba d Gschlechta vu d Buebä(Sühn) Kehat wäre Schtädt im Biet(Gäu, Gau)s üs däm Schtamm Ephraim ge. 6,52 So gän sie etze däm Gschlecht vu d andere Buebä(Sühn) Kehat de Freischtädt: Sichem uf däm Berg Ephraim, Geser, 6,53 Kibzajim, Bet-Horon, 6,54 Ajalon un Gat-Rimmon mit ihrem Weidland. 6,55 Dozue üs däm halbe Schtamm Manasse: Taanach un Jibleam mit ihrem Weidland. 6,56 Aba d Sehn Gerschon nohch ihre Gschlechta gän sie üs däm halbe Schtamm Manasse: Golan in Baschan un Aschtarot mit ihrem Weidland; 6,57 üs däm Schtamm Issachar: Kedesch, Daberat, 6,58 Ramot un En-Gannim mit ihrem Weidland; 6,59 üs däm Schtamm Asser: Mischal, Abdon, 6,60 Helkat un Rehob mit ihrem Weidland; 6,61 üs däm Schtamm Naftali: Kedesch in Galiläa, Hammon un Kirjatajim mit ihrem Weidland. 6,62 D andere Sehn Merari gän sie üs däm Schtamm Sebulon: Rimmon un Tabor mit ihrem Weidland; 6,63 un gegeiba vum Jordan gegeiba Jericho, öschtlich vum Jordan, üs däm Schtamm Ruben: Bezer in d Wüschte, Jahaz, 6,64 Kedemot un Mefaat mit ihrem Weidland; 6,65 üs däm Schtamm Gad: Ramot in Gilead, Mahanajim, 6,66 Heschbon un Jaser mit ihrem Weidland.

S´7. Kapitel

D Gschlechta vu Issachar, Benjamin, Naftali, Halb-Manasse, Ephraim un Asser

7,6 D (a) (b) Buebä(Sühn) Benjamins ware: Bela, Becha un Jediaël, de dräi. 7,7 Aba de Buebä(Sühn) Belas ware: Ezbon, Usi, Usïl, Jerimot un Ir, de fünf, Sippehäupta, gwaltigi Männa (Manne). Un s wäre ufzeichnet zweiezwanzigduusigvieredriißig. 7,8 D Buebä(Sühn, Sehn) Bechers ware: Semira, Joasch, Elïser, Eljoënai, Omri, Jerimot, Abia, Anatot un Alemet; de ware alli Buebä(Sühn) vum Becha 7,9 un wäre ufzeichnet in ihre Gschlechta nohch ihre Sippehäupta, gwaltigi Männa (Manne), zwanzigduusigzweihundat. 7,10 D Bue(Suhn) Jediaëls aba war: Bilhan. Bilhans Buebä(Sühn) aba ware: Jëusch, Benjamin, Ehud, Kenaana, Setan, Tarsis un Ahischahar. 7,11 De ware alli Buebä(Sühn) Jediaëls, Sippehäupta, gwaltigi Männa (Manne), siebzehnduusigzweihundat, de als Heer üszeh kenne zuem Kampf. 7,12 Un Schuppim un Huppim ware Buebä(Sühn) Irs; Huuschim aba war ä Bue(Suhn) Ahers.

7,13 D Buebä(Sühn, Sehn) Naftalis ware: Jachzeel, Guni, Jezer un Schillem, Buebä(Sühn) vu d Bilha. (a)

7,14 D Buebä(Sühn, Sehn) Manasses ware de: Asrïl, de sini aramäische Näbäfrau gibore het; au gebar sie Machir, d Vada (Babbe) Gileads. (a) 7,15 Un Machir git Huppim un Schuppim Wieba; un sini Schweschta het Maacha ghieße. Si andere Bue(Suhn) het Zelofhad ghieße, un (a) Zelofhad het nur Techtare. 7,16 Un Maacha, Machirs Wieb, gebar ä Bue(Suhn); den wo sie Peresch gheiße het. Un si Brueda het Scheresch gheiße, un däm sini Buebä(Sühn) ware Ulam un Rekem. 7,17 Ulams Bue(Suhn) aba war Bedan. Des sin de Buebä(Sühn) Gileads, däm Bue(Suhn) Machirs, vum Bue(Suhn) Manasses. 7,18 Un sini Schweschta Molechet gebar Ischhod, Abïser un Machla. 7,19 Un Schemida het de Buebä(Sühn): Achjan, Sichem, Likhi un Aniam.

7,20 D Buebä(Sühn, Sehn) Ephraims ware de: (a) Schutelach - däm si Bue(Suhn) war Bered, däm si Bue(Suhn) war Tahat, däm si Bue(Suhn) war Elada, däm si Bue(Suhn) war Tahat, 7,21 däm si Bue(Suhn) war Sabad, däm si Bue(Suhn) war Schutelach - un Eser un Elad. Un de Männa (Manne) vu Gat, de Iheimische im Land, bringe sie um, wel sie nabzoge ware, ne s Vieh wägznähme. 7,22 Un ihr Vada (Babbe) Ephraim het langi Ziit Träua (Lyd), un sini Breda kumme, nen z treschte. 7,23 Un na(er) goht ii zue sinem Wieb; de ward schwanga un gebar ä Bue(Suhn), den het da(er) Beria gheiße, wel in sinem Huus Ungliick war. 7,24 Sini Dochta aba war Scheera, de bäut des undare un obere Bet-Horon un Usen-Scheera. 7,25 Si Bue(Suhn) war Refach, au Reschef, däm si Bue(Suhn) war Telach, däm si Bue(Suhn) war Tahan, 7,26 däm si Bue(Suhn) war Ladan, däm si Bue(Suhn) war Ammihud, däm si Bue(Suhn) war Elischama, 7,27 däm si Bue(Suhn) war Etze, däm si Bue(Suhn) war Josua. (a) 7,28 Un ihr Hab un Guet un ihri Wohnig war (a) Bethel un sini Ortschafte, un gege Oschte Naara, un gege Weschte (b) Geser un sini Ortschafte, Sichem un sini Ortschafte bis nohch Aja un sinene Ortschafte, 7,29 un an d Site vu d Buebä(Sühn) Manasses Bet-Schean un sini Ortschafte, Taanach un sini Ortschafte, Megiddo un sini Ortschafte, Door un sini Ortschafte. In däne wohne(husse) de Buebä(Sühn) Josef, d Bue(Suhn) Israels. (a)

7,30 D Buebä(Sühn, Sehn) Assers ware de: Jimna, Jischwa, Jischwi, Beria; un Serach war ihri Schweschta. 7,31 D Buebä(Sühn, Sehn) Berias ware: Heber un Malkïl; des isch d Vada (Babbe) Birsajits. 7,32 Heber aba zeugt (ziigt) Jaflet, Schemer, Hotam un ihri Schweschta Schua. 7,33 D Buebä(Sühn, Sehn) Jaflets ware: Pasach, Bimhal un Aschwat; des ware de Buebä(Sühn) Jaflets. 7,34 D Buebä(Sühn, Sehn) Schemers ware: Ahi, Rohga, Hubba un Aram. 7,35 Un de Buebä(Sühn) vu sinem Brueda Hotam ware: Zofach, Jimna, Schelesch un Amal. 7,36 D Buebä(Sühn, Sehn) Zofachs ware: Suach, Harnefer, Schual, Beri, Jimra, 7,37 Bezer, Hod, Schamma, Schilscha, Jitran un Beera. 7,38 D Buebä(Sühn, Sehn) Jeters ware: Jefunne, Pispa un Ara. 7,39 D Buebä(Sühn, Sehn) Ullas ware: Arach, Hannïl un Rizja. 7,40 De alli ware Buebä(Sühn) Assers, Sippehäupta, üsgwählti, gwaltigi Männa (Manne) un Erschti vu d Firschte. Un sie wäre ufzeichnet als Kregslit; ihri Zahl war sechsezwanzigduusig Männa.

S´8. Kapitel

Gschlechta Benjamins. D Sippe Sauls

8,33 Ner zeugt (ziigt) Abner, un (a) Kisch zeugt (ziigt) Saul. Saul zeugt (ziigt) Jonatan, Malkischua, Abinadab un (b) Eschbaal. 8,34 D Bue(Suhn) Jonatans aba war Merib- Baal. Merib-Baal zeugt (ziigt) Micha. 8,35 D Buebä(Sühn, Sehn) Michas ware: Piton, Melech, Tachrea un Ahas. 8,36 Ahas aba zeugt (ziigt) Joadda. Joadda zeugt (ziigt) Alemet, Asmawet un Simri. Simri zeugt (ziigt) Moza. 8,37 Moza zeugt (ziigt) Bina; däm si Bue(Suhn) war Refaja, däm si Bue(Suhn) war Elasa, däm si Bue(Suhn) war Azel. 8,38 Azel aba het sechs Buebä(Sühn), de hieße: Asrikam, Bochru, Jismael, Schearja, Obadja, Hanan. De ware alli Buebä(Sühn) Azels. 8,39 D Buebä(Sühn, Sehn) vu sinem Brueda Eschek ware: Ulam, si Erstgeborene, Jëusch, d zweite Bue(Suhn), Elifelet, d dritte. 8,40 D Buebä(Sühn, Sehn) Ulams aba ware gwaltigi Lit un gschickt mit Boge un hän vieli Buebä(Sühn) un Enkel, hundatfuchzig. De alli sin vu d Sehn Benjamin.

S´9. Kapitel

9,1 Un ganz Israel wird im Geschlechtsregister ufzeichnet, un lueg, sie sin ufgschribe im Buech vu d Kenig vu Israel.

D Inwohna Jerusalems

9,7 Vu d Sehn Benjamin: Sallu, d Bue(Suhn) Meschullams, d Bue(Suhn) Hodawjas, d Bue(Suhn) Senuas, 9,8 un Jibneja, d Bue(Suhn) Jerohams, un Ela, d Bue(Suhn) Usis, d Bue(Suhn) Michris, un Meschullam, d Bue(Suhn) Schefatjas, d Bue(Suhn) Reguïls, vum Bue(Suhn) Jibnijas. 9,9 Dozue ihri Breda nohch ihrem Gschlecht, ninhundatsechsefünfzig. Alli de Männa (Manne) ware Sippehäupta.

9,10 Vu d Prieschta (Pfarra) aba: Jedaja, Jojarib, Jachin 9,11 un Asarja, d Bue(Suhn) (a) Hilkijas, d Bue(Suhn) Meschullams, d Bue(Suhn) Zadoks, d Bue(Suhn) Merajots, d Bue(Suhn) Ahitubs, d Vorschteha im Huus Gottes, 9,12 un Adaja, d Bue(Suhn) Jerohams, d Bue(Suhn) Paschhurs, d Bue(Suhn) Malkijas, un Masai, d Bue(Suhn) Adïls, d Bue(Suhn) Jachseras, d Bue(Suhn) Meschullams, d Bue(Suhn) Meschillemots, d Bue(Suhn) Immers, 9,13 dzue ihri Breda, Sippehäupta, duusigsiebehundatunsächzig, tiichtige Lit im Denscht vum Amt im Huus Gottes.

9,14 Vu d Levite aba vu d Sehn Merari: Schemaja, d Bue(Suhn) Haschubs, d Bue(Suhn) Asrikams, d Bue(Suhn) Haschabjas, 9,15 un Bakbukja, Heresch un Galal un Mattanja, d Bue(Suhn) Michas, vum Bue(Suhn) Sichris, d Bue(Suhn) Asafs, 9,16 un Abda, d Bue(Suhn) Schammuas, d Bue(Suhn) Galals, d Bue(Suhn) Jedutuns, un Berechja, d Bue(Suhn) Asas, d Bue(Suhn) Elkanas, der in d Höf(Gehöfte) vu d (a) Netofatiter gwohnt het.

D Ämta vu d Levite

Und ä baar vu d Levite ware iba de Kammere un Schätz im Huus Gottes bschtimmt. 9,27 Au bliebe sie d Nacht iba um des Huus Gottes, denn sie mußte Wache halte un all Morge de Direne ufdoe. 9,28 Un ä baar vu nene ware bschtimmt iba de Geräte fir d Denscht; denn sie mußte sie abzehlt rusge- un inetrage. 9,29 Un ä baar vu nene ware bschtellt iba de Tepf un iba alli heilige Geräte, iba Fainmehl, iba Wi, iba El, iba Weihrauch, iba Schpezereie. 9,30 Un ä baar vu d Buebä(Sühn) dr Prieschta mache (a) Salbel üs d Schpezereie. 9,31 Un Mattitja vu d Levite, däm Erschtgeborene Schallums, vu d Korachiter, ware de Pfannene avuträut. 9,32 Vu d Kehatiter aba, ihre Breda, ware ä baar bschtellt iba de Schaubrot, sie zuezrichte uf alle Sabbate. (a)

9,33 Des sin de Sänga, de Sippehäupta vu d Levite, de in d Kammerne kei Denscht hän, denn Dag un Nacht ware sie in ihrem Amt. 9,34 Des sin de Sippehäupta unda d Levite nohch ihre Gschlechta. De wohne(husse) in Jerusalem.

D Sippe Sauls

(vgl. Kap 8,29-38)

9,39 Ner aba zeugt (ziigt) Abner. Kisch zeugt (ziigt) Saul. Saul zeugt (ziigt) Jonatan, Malkischua, Abinadab, Eschbaal. 9,40 D Bue(Suhn) Jonatans aba war Merib- Baal. Merib-Baal aba zeugt (ziigt) Micha. 9,41 D Buebä(Sühn, Sehn) Michas ware: Piton, Melech, Tachrea un Ahas. 9,42 Ahas zeugt (ziigt) Joadda. Joadda zeugt (ziigt) Alemet, Asmawet un Simri. Simri zeugt (ziigt) Moza. 9,43 Moza zeugt (ziigt) Bina; däm si Bue(Suhn) war Refaja, däm si Bue(Suhn) war Elasa, däm si Bue(Suhn) war Azel. 9,44 Azel aba het sechs Buebä(Sühn); de hieße: Asrikam, Bochru, Ismael, Schearja, Obadja, Hanan. Des sin de Buebä(Sühn) Azels.

S´10. Kapitel

Sauls Undagang

(vgl. 1. Sam 31)

10,11 Als aba jeda vu Jabesch in Gilead ghärt het, was de Philista Saul alles adoe hän, 10,12 mache sie sich uf, alli schtrietbare Männa (Manne), un (a) nähmä d Liechnam Sauls un sine Buebä(Sühn) un bringe sie nohch Jabesch un bierdige ihri Knochä(Bei) unda d Eiche bi Jabesch un faschtete siebä Däg. 10,13 So schtirbt Saul wägä sinem Treuebruch, mit däm ma(er) sich an däm HERRN vusindigt het, (a) wel la(er) des Wort des HERRN nit ghalte het, au (b) wel la(er) de Wahrsagerin bfrogt het, 10,14 d HERRN aba nit bfrogt het. Drum het er nen schterbe lo un wendet des Kenigrich David, däm Bue(Suhn) Isais, zue.

S´11. Kapitel

David wird zuem Kenig gsalbt un erobert Jerusalem

(vgl. 2. Sam 5,1-10)

11,4 Un David un ganz Israel zehn hi nohch Jerusalem, des isch Jebus; denn de Jebusita wohne(husse) dert im Land. 11,5 Un de Birga vu Jebus sage zue David: Dü wirsch nit rikumme. David aba erobert de Burg Zion, des isch David Schtadt. 11,6 Un David sait: Wer de Jebusita zerscht schlet, sella soll Hauptma un Oberscht si. Do schtiegt Joab, d Bue(Suhn) vu d Zeruja, zerscht nuf un wird Hauptma. 11,7 David aba het uf d Burg gwohnt, doher nennt ma sie «Schtadt Davids». 11,8 Un na(er) het de Schtadt ringsum, vum Millo a rundrum bäut. Joab aba schtellt de ibrigi Schtadt wida her. 11,9 Un David nimmt imma me zue an Macht, un dr HERR Zebaoth war mit nem.

D Helde Davids un ihri Tate

11,15 Un dräi üs däne driißig Helde zehn nab zuem Felse zue David in de (a) Höhle Adullam. Aba des Laga vu d Philista lit in d Ebeni Refaïm. 11,16 David aba war in d Bergfeschte; un de Wache vu d Philista war dertmols in Bethlehem. 11,17 Un David glüschtets, un na(er) sait: Wer will ma(mir) Wassa zue trinke ge üs däm Brunne am Door in Bethlehem? 11,18 Do breche de Drai in des Laga vu d Philista ii un schepfte Wassa üs däm Brunne am Door in Bethlehem un trage's un bringes zue David. Er aba wott´s nit trinke, sundern gießts üs fir d HERRN als Trinkopfa 11,19 un sait: Des loss mi Gott fern si vu mir , daß ich des doets un trink des Bluet dr Männa (Manne), de sich d Gfahr üsgsetzt hän; denn sie hän des Wassa unda Lebensgfahr herbrocht. Drum wott er's nit trinke. Des hän de dräi Helde gmacht.

11,20 Abischai, dr Brueda Joabs, war dr Erschte unda d Driißig, un na(er) schwingt si Schpieß un erschlet draihundat. Un na(er) war unda d Driißig berehmte 11,21 un hochgehrt unda d Driißig un war ihr Oberschte, aba an sälli Drai kummt da(er) nit rah.

11,22 Benaja, d Bue(Suhn) Jojadas, ä schtrietbare Ma mit große Tate, war üs Kabzeel. Na(Er) erschlet de beide «Gotteslöwe» vu d Moabita. Na(Er) schtiegt nab un erschlet ei Löwe in nem Brunne, wo Schnee gfalle war. 11,23 Na(Er) erschlet au ei ägyptische Ma, der war fünf Elle groß un het ä Schpieß in d Hand, der war (a) we ä Weberbaum. Aba na(er) goht zue nem nab mit nem Schtecke un nimmt nem d Schpieß üs dr Hand un tötet nen mit sinem eigene Schpieß. 11,24 Des het (a) Benaja doe, d Bue(Suhn) Jojadas, un na(er) war berehmt unda d driißig Helde 11,25 un hochgehrt unda d Driißig, aba an sälli Drai kummt er nit rah. David aba het nen iba sini Lybwache gsetzt.

11,26 De schtrietbare Helden ware de: Asaël, dr Brueda Joabs; Elhanan, d Bue(Suhn) Todos üs Bethlehem; 11,27 Schammot, dr Haroditer; (a) Helez, dr Peletiter; 11,28 Ira, d Bue(Suhn) vum Ikkesch, üs Tekoa; Abïser, dr Anatotiter; 11,29 Sibbechai, dr Huuschatiter; Ilai, dr Ahoachiter; 11,30 Mahrai, dr Netofatiter; Heled, d Bue(Suhn) Baanas, dr Netofatiter; 11,31 Ittai, d Bue(Suhn) Ribais, vu Gibea in Benjamin; Benaja, dr Piratoniter; 11,32 Hiddai, vu Nahale-Gaasch; Abïl, dr Arbatiter; 11,33 Asmawet, dr Bahurimiter; Eljachba, dr Schaalboniter; 11,34 Jaschen, dr Guniter; Jonatan, d Bue(Suhn) Schages, dr Harariter; 11,35 Ahiam, d Bue(Suhn) Sachars, dr Harariter; Elifal, d Bue(Suhn) Urs; 11,36 Hefer, dr Mecheratiter; Ahija, dr Paloniter; 11,37 Hezro, dr Karmeliter; Naarai, d Bue(Suhn) Esbais; 11,38 Joel, dr Brueda Nathans; Mibhar, d Bue(Suhn) Hagris; 11,39 Zelek, dr Ammonita; Nachrai, dr Beerotiter, ä Waffeträga Joabs, d Bue(Suhn) dr Zeruja; 11,40 Ira, dr Jattiriter; Gareb, dr Jattiriter; 11,41 (a) Uria, dr Hetita; Sabad, d Bue(Suhn) Achlais; 11,42 Adina, d Bue(Suhn) Schisas, dr Rubeniter, ä Hauptma dr Rubeniter, un driißig Mann ware bi nem; 11,43 Hanan, d Bue(Suhn) Maachas; Joschafat, dr Mitniter; 11,44 Usija, dr Aschtarotiter; Schama un Jehïl, de Buebä(Sühn) Hotams, vum Aroëriter; 11,45 Jediaël, d Bue(Suhn) Schimris; Joha, si Brueda, dr Tiziter; 11,46 Elïl, dr Mahawiter; Jeribai un Joschawja, de Buebä(Sühn) Elnaams; Jitma, dr Moabita; 11,47 Elïl, Obed, Jaasiël üs Zoba.

S´12. Kapitel

Davids Mitkämpfa in Ziklag zue d Ziit Sauls

Vu d Schtammesbreda Sauls, de üs Benjamin ware: 12,3 dr Erschte Ahïser, un Joasch, de Buebä(Sühn) Schemaas, vum Gibeatiters; Jesiël un Pelet, de Buebä(Sühn) Asmawets; Beracha un Jehu, dr Anatotiter; 12,4 Jischmaja, dr Gibeonita, gwaltig unda d Driißig un iba de Driißig; 12,5 *Jirmeja, Jahasïl, Johanan, Josabad, dr Gederatiter; *Abweichendi Ufzehlig schtatt 12,5-41: 12,4b-40. 12,6 Elusai, Jerimot, Bealja, Schemarja, Schefatja, dr Harufiter; 12,7 Elkana, Jischija, Asarel, Joëser, Joschobam, de Korachiter; 12,8 Joëla un Sebadja, de Buebä(Sühn) Jerohams vu Gedor.

12,9 Vu d Gaditern gehn iba zue David zue d Bergfeschte in dr Wüschte schtarki Helde un Kregslit, de Schild un Schpieß fihre, un ihr Gsicht( ihri Visasch) war we des vu d Löwe, un sie ware schnell we Reh uf d Berge: 12,10 Dr erschte Eser, dr zweite Obadja, dr dritte Eliab, 12,11 dr vierte Mischmanna, dr fünfte Jirmeja, 12,12 dr sechste Attai, dr siebte Elïl, 12,13 dr achte Johanan, dr ninti Elsabad, 12,14 dr zehnte Jirmeja, dr elfte Machbannai. 12,15 De ware vu d Gaditern, Hauptlit im Heer, dr Gringschte iba hundat un dr Greschte iba duusig. 12,16 Di sin´s, de iba d Jordan gehn im erschte Monet, als sa(er) voll war bis zue beide Ufer un alli Däla gege Oschte un Weschte abgriegelt het.

12,17 S kumme aba au Männa (Manne) vu Benjamin un Juda zue David in de Bergfeschte. 12,18 David aba goht üsä zue nene un sait zue nene: Kummt ihr im Friide zue ma(mir) un um ma(mir) z helfe, so soll mi Herz mit äich si; kumme ihr aba mit Lischt un um gege mich z si, wo doch kei Schand (Frevel) an ma(mir) isch, so sieht der Gott unsera Vädare drii un schtroft´s! 12,19 Aba dr Geischt packt Amasai, d Erschte vu d Driißig, un na(er) sait: Di sin mir, David, un mit dir hebe ma(mir)'s, dü Bue(Suhn) Isais! Friide, Friide isch mit dir! Friide isch mit dine Helfa, denn di Gott hilft dir! Do nimmt David sie a un het sie zue Hauptlit gsetzt iba de Striefschar.

12,20 Un vu Manasse gehn ä baar zue David iba, als sa(er) mit d Philista üszoge isch gege Saul zuem Kampf. Er aba half nene nit, denn (a) de Firschte vu d Philista hebe Rot un schicke nen wäg un sage: Wenn na(er) wida zue Saul, sinem Herrn, ibaging, so kennts uns(üs) d Hals koschte. 12,21 Als sa(er) etze nohch Ziklag zeht, falle nem zue vu Manasse: Adnach, Josabad, Jediaël, Michael, Josabad, Elihu, Zilletai, Oberschte iba duusig in Manasse. 12,22 Un sie helfe David gege schtreifendi Rotte; denn sie ware alli schtritbari Helde un wäre Hauptlit iba des Heer. 12,23 So kumme all Dag ä baar zue David, nem z helfe, bis ses ä großes Heer wird we ä Heer Gottes.

D Krega, de zue David nohch Hebron kumme

12,39 Alli de Kregslit, in Heeresordnig, kumme vu ganzem Herz nohch Hebron, um David zuem Kenig zue mache iba ganz Israel. Au war des ganze ibrigi Israel ei Herz, daß ma David zuem Kenig macht. 12,40 Un sie ware dert bi David dräi Däg, ässä un trinke; denn ihri Breda hän fir sie gsorgt. 12,41 Au de, de nene nooch ware, bis nohch Issachar, Sebulon un Naftali, bringe Ässä uf Esel, Kamele, Maultiere un Rinda: Brot, Weihe üs Fiege un Rosine, Wi, El, dzue Rinda un Schof Massig; denn Fräid(Freud) war in Israel.

13. Kapitel

David holt d Bundeslade un bringt sie in des Huus Obed-Edoms

(vgl. 2. Sam 6,1-11)

S´14. Kapitel

Davids Buebä(Sühn). Sini Siege iba d Philista

(vgl. 2. Sam 5,11-25)

14,8 Wo aba d Philista ghärt hän , daß David zuem Kenig gsalbt war iba ganz Israel, zehn sie alli uffe, um sich David gfange z ne (zue bemächtige). Wo ( Als) des David ghärt het, zeht da(er) üs gege sie. 14,9 Un d Philista kumme un lagre sich in d Ebene Refaïm. 14,10 David aba bfrogt Gott un sait: Soll i(ich) nufzeh gege de Philista, un willsch dü sie in mi Hand ge? Dr HERR sait zue nem: Zeh nuf! Ich will sie in dini Händ(Pfode) ge. 14,11 Un wo sie mufzoge sin nohch Baal- Perazim, schlet sie David dert. Un David sait: Gott het durch mi Hand de Reihe mina Feinde (Gegna) durchbroche, we des Wassa ä Damm durchbricht. Drum het ma d Platz «Baal- Perazim»* gheiße. *d Herr dr Durchbrecha. 14,12 Un sie len ihri Götta dert zruck; de bifihlt David (a) mit Fiir z vubrenne.

14,13 Aba de Philista kumme wida un lagre sich in d Ebene. 14,14 Un David bfrogt Gott abamols, un Gott sait zue nem: Dü sollsch nit nufzeh hinda ne her, sundern umgang sie, daß dü an sie rakummsch vu d Bakabäum her. 14,15 Wenn dü dann(dnoh) härä wirsch, we des Rausche obe in d Bakabäum hergoht, so brich viiri zuem Kampf; denn Gott isch dann(dnoh) vor dir üsgzoge, zuem schla des Heer dr Philista. 14,16 Un David doet, we nem Gott bifohle het, un sie schlen des Heer dr Philista vu Gibeon a bis Geser. 14,17 Un Davids Name goht üs in alli Lända, un dr HERR het Angscht vor nem iba alli Velka kumme lo.

´15. Kapitel

D Bundeslade wird nohch Jerusalem brocht

(vgl. 2. Sam 6,12-16)

15,11 Un David reft d Prieschta Zadok un Abjatar un de Levite, nämlich Urïl, Asaja, Joel, Schemaja, Eliël, Amminadab, 15,12 un sait zue nene: Ihr sin de Hauptlit dr Sippe unda d Levite; so heilige etze äich un äiri Breda, daß ihr de Lade des HERRN, vum Gott Israels, rufbringt a d Platz, der ich ihr gmacht ha. 15,13 Denn des erschte Mol, wo ihr nit do ware, (a) het dr HERR, unsa Gott, ä Riß unda uns(us)gmacht, wel ma(mir) nen nit bfrogt hän, we sich's kert. 15,14 So heiligte sich de Prieschta un Levite, dmit sie de Lade des HERRN, vum Gott Israels, rufbrächte. 15,15 Un de Levite (a) (b) trage de Lade Gottes uf ihre Schultare mit d Schtange, we´s Moses bifohle het nohch rem Wort des HERRN. 15,16 Un David bifihlt d Obaschte vu d Levite, daß sie ihri Breda, de Sänga, bschtelle solle mit Saiteschpiele, mit Psalter, Harfe un helle Zimble, daß sie lut singe mit Fräid(Freud). 15,17 Do bschtelle de Levite Heman, d Bue(Suhn) Joels, vu sinene Breda Asaf, d Bue(Suhn) Berechjas, vu d Sehn Merari, ihrem Broeda, Etan, d Bue(Suhn) Kuschajas, 15,18 un mit tene ihri Breda vu d zweite Ordnig: Secharja, Jaasïl, Schemiramot, Jehiël, Unni, Eliab, Benaja, Maaseja, Mattitja, Elifelehu, Mikneja, Obed-Edom, Jeiëël, de Doorheta. 15,19 Denn (a) Heman, (b) Asaf un (c) Etan ware Sänga (d) mit kupferne, hell klingende Zimble; 15,20 Secharja aba, Jaasïl, Schemiramot, Jehiël, Unni, Eliab, Maaseja un Benaja mit Psalter z schpiele; 15,21 Mattitja aba, Elifelehu, Mikneja, Obed- Edom, Jeïël un Asaja mit Harfe vu acht Saite z schpiele; 15,22 Kenanja aba, dr Levite Oberscht, d Singmeischta, lehrt sie im Singe; denn na(er) vuschtand sich druf. 15,23 Un Berechja un Elkana ware Doorheta bi d Lade. 15,24 Aba Schebanja, Joschafat, Netanel, Amasai, Secharja, Benaja, Elïser, de Prieschta, blose mit Trompete vor d Lade Gottes; un Obed-Edom un Jehija ware Doorheta bi d Lade.

15,25 So zeht David un di Älteschte Israels un di Obaschte iba duusig hi, um de Lade vum Bund des HERRN rufzhole üs däm Huus Obed-Edoms mit Fräid(Freud). 15,26 Un wel Gott d Levite ghulfe het, de de Lade vum Bund des HERRN trage, opfate sie siebä jungi Schtier un siebä Widder. 15,27 Un David het ä Obagwand üs fienem Leine a, gnau so alli Levite, de de Lade trage, un de Sänga un Kenanja, dr Oberschte bim Gsang vu d Sänga au trait David d lienene (a) Prieschtaschurz. 15,28 So holt ganz Israel de Lade vum Bund des HERRN nuf mit Jauchze, Päpare, Trompete un helle Zimble, mit Psalter un Harfe. 15,29 Als etze de Lade vum Bund des HERRN in de Schtadt David kummt, luegt Michal, de Dochta Sauls, zuem Fenschta üsä, un wo sie d Kenig David tanze un schpiele sieht, vuachte sie nen in ihrem Herz.

S´16. Kapitel

Ufschtellig vu d Bundeslade un d Ordnig vum Denscht

(vgl. 2. Sam 6,17-19)

David Dankled

(vgl. Ps 105,1-15; 96; 106,1.47.48)

16,8 Danket däm HERRN, rueft si Name a, den kund unda d Mensche sini Tate! 16,9 Singet un spielet nem, schwätzt vu alle sinene Wunda! 16,10 Rehmet si heilige Name; s fräie sich des Herz dera, de d HERRN sueche! 16,11 Froget nohch rem HERRN un nohch sinere Macht, suechet si Agsicht alliziit! 16,12 Denke an sini Wunda, de na(er) doe het, an sini Zeiche un dr Urdeile üs sinem Muul, 16,13 ihr, des Gschlecht Israels, vu sinem Knecht, ihr Buebä(Sühn) Jakobs, sini Üserwählte!

16,14 Er isch dr HERR, unsa Gott, er richtet in alla Welt. 16,15 Denke ewig an si Bund(Abkumme), däm Wort, des sa(er) vuheiße het fir duusig Gschlechta, 16,16 den er gmacht het mit Abraham, un an si Eid, den er Isaak gschwore het, 16,17 den er Jakob bschtimmt het zue d Satzig un Israel zuem ewige Bund(Abkumme) 16,18 un sait: Dir will ich des Land Kanaan ge, des Los äires Erbdeils. 16,19 Wo sie noh gring an Zahl ware, wenigi un Fremdlinge im Land, 16,20 do zehe sie vu nem Volk zuem andere un vu einem Kenigrich zuem andere. 16,21 Er het nemads ne Schadä doe lo un (a) (b) (c) wiest Kenig zrecht um ihret wägä: 16,22 Taschtet mi Gsalbte nit a, un den minem Prophete kei Leid!

16,23 Singet däm HERRN, alli Lande, vukindiget jede Dag si Heil! 16,24 Erzehlet unda d Heide sini Herrlichkeit un unda alle Mensche sini Wunda! 16,25 Denn dr HERR isch groß un hoch z lobe un me z firchte we alli Götta. 16,26 Denn alli Heide Götta sin Götze, dr HERR aba het d Himmel gmacht. 16,27 Hoheit un Pracht sin vor rem, Macht un Fräid(Freud) in sinem Heiligtum.

16,28 Bringet dar däm HERRN, ihr Velka, bringet dar däm HERRN Ehri un Macht! 16,29 Bringet dar däm HERRN de Ehri vu sinem Name, bringet Gschenkli un kummt vor ren un bäte den HERRN a in heiligem Schmuck! 16,30 S fircht nen alli Welt. Er het d Erdkreis grindet, daß sa(er) nit wankt.

16,31 S fräie sich d Himmel, un d Bode isch frehlich, un ma sag unda d Heide, daß dr HERR regiert! 16,32 Des Meer brause un was drinne isch, un des Feld isch frehlich un alles, was druf isch. 16,33 S solle juchze alli Baim im Wald vor rem HERRN; denn na(er) kummt, z richte d Bode.

16,34 Danket däm HERRN, denn na(er) isch fründlig, un sini Güte währet ebiglig. (a) 16,35 Un sage: Hilf uns(üs), Gott, unsa Heiland, un sammle uns(üs) un errette uns(üs) vu d Heide, daß ma(mir) di heilige Name priese un dir Lob sage! 16,36 (a) Globt isch dr HERR, dr Gott Israels, vu Ewigkeit zue Ewigkeit! Un alles Volk het gsait: Amen! un: Lobe d HERRN!

16,37 Un David het dert vor dr Lade vum Bund des HERRN d Asaf un sini Breda glo, dmit sie Denscht däte vor dr Lade alliziit, we´s jeda Dag forderet; 16,38 dzue Obed-Edom un sini Breda, achtesächzig Männa, un Obed-Edom, d Bue(Suhn) Jedutuns, un Hosa als Doorheta. 16,39 Un d Prieschta Zadok un sini Breda, de Prieschta, bschtellt er bi dr Wohnig des HERRN (a) uf dr Hechi bi Gibeon, 16,40 daß sie däm HERRN (a) jede Dag Brandopfa darbrächte uf däm Brandopfaaltar, am Morge un am Obend, we gschribe schtoht im Gsetz des HERRN, des sa(er) Israel bifohle het, 16,41 un mit tene Heman un Jedutun un de andere Erwählte, de namentlich bschtimmt ware, um däm HERRN z danke, daß sini Güte ebiglig währt, 16,42 mit Trompete un hellklingende Zimble un mit Saiteschpiel zue d Ehri Gottes. D Buebä(Sühn, Sehn) Jedutuns aba het da(er) zue Doorheta gmacht. 16,43 Un alles Volk zeht hi, jeda in si Huus, un David kehrt au heim, si Huus z segne.

S´17. Kapitel

S Huus David wird in des Kenigrich Gottes igsetzt

(vgl. 2. Sam 7,1-16)

Davids Dankgebet

(vgl. 2. Sam 7,17-29)

S´18. Kapitel

David Kregsbeute wird fir d Tempelbäu bschtimmt

(vgl. 2. Sam 8,1-14)

18,3 Na(Er) schlat au Hadad-Eser, d Kenig vu Zoba, bis Hamat hi, als sa(er) üszeht, sini Macht ufzrichte am Euphratschtrom. 18,4 Un David gwinnt nem ab duusig Kärre, siebeduusig Ritta un zwanzigduusig Männa z Fueß. Un David het alli Wagepferde lähme lo un bhaltet hundat ibrig. 18,5 Un de Aramäer vu Damaskus kumme, um Hadad-Eser, däm Kenig vu Zoba, z helfe. Aba David schlat vu d Aramäern zweiezwanzigduusig Mann 18,6 un het ä Schtadthaltr im Aramäerreich vu Damaskus gsetzt, un so wäre de Aramäer David undatan (folgsam) un gän nem Tribut; denn dr HERR half David, wo na(er) au nazoge isch. 18,7 Un David nimmt de goldene Schilde, de Hadad-Esers Gefolge ka het, un holt sie nohch Jerusalem. 18,8 Au nimmt David üs d Schtädt Hadad-Esers, Tibhat un Kun, arg (sölli) viel Kupfa. Dvu macht Salomo (a) des kupferne Meer un (b) de Säulene un kupferni Tepf. 18,9 Wo aba Toï, dr Kenig vu Hamat, ghärt het, daß David de ganzi Schtrietmacht Hadad-Esers, vum Kenig vu Zoba, gschla het, 18,10 schickt da(er) si Bue(Suhn) Hadoram zuem Kenig David un het nen greße lo un nem Sege wünsche lo, daß sa(er) mit Hadad-Eser gkämpft un nen gschla het, denn Toï fihrt Kreg mit Hadad-Eser; un Hadoram bringt mit allaläi goldeni, silberni un kupferni Tepf. 18,11 Au de heiligt d Kenig David däm HERRN we au des Silba un Gold, des sa(er) d Heide gnumme het, d Edomitern, Moabitern, Ammonita, Philista un Amalekitern. 18,12 Un Abischai, d Bue(Suhn) vu d Zeruja, schlat de Edomiter im Salztal, achtzehnduusig Mann, 18,13 un David het ä Schtadthaltr in Edom gsetzt, so daß alli Edomiter David undatan ware; denn dr HERR half David, wo na(er) au nazoge isch.

Davids Beamte

S´19. Kapitel

David Kampf mit d Ammonita

(vgl. 2. Sam 10; 11,1; 12,26-31)

19,6 Wo aba de Ammonita sähn, daß sie bi David in Vuruef kumme ware, schickt Hanun un d Ammonita duusig Zentna Silba, um Männa (Manne) mit Schtrietwage un Ritta azwerbe in Mesopotamie, im Aramäerland vu Maacha un in Zoba. 19,7 Un sie werbe zweiedrißigduusig Männa (Manne) mit Schtrietwage a un d Kenig vu Maacha mit sinem Volk. De kumme un lagerete sich vor Medeba. Un de Ammonita sammle sich au üs ihre Schtädt un kumme zuem Kampf. 19,8 Als des David ghärt het, schickt da(er) Joab hi mit däm ganze Heer dr Helde. 19,9 D Ammonita aba ware üsgzoge un schtelle sich zuem Kampf uf vor däm Door vu d Schtadt. De Kenig aba, de kumme ware, sin fir sich uf freiem Feld gschtande. 19,10 Wo etze Joab sieht, daß vor un hinda nem sich d Kampf gege nen richtet, bschtimmt er üs d ganze junge Mannschaft in Israel ä Deil un schtellt sich gege de Aramäer. 19,11 Des ibrigi Kregsvolk aba doet da(er) unda de Hand vu sinem Brueda Abischai, daß sie sich gege de Ammonita schtelle, 19,12 un sait: Wenn mir de Aramäer zue schtark wäre, so kumm mir zue Hilf; wenn aba de Ammonita dir zue schtark wäre, will ich dir helfe. 19,13 Sin getroscht un loß uns(üs) getroscht handle fir unsa Volk un fir de Schtädte unsares Gottes. Dr HERR doet, was nem gfallt! 19,14 Un Joab ruckte vor mit däm Volk, des bi nem war, gege de Aramäer z kämpfe, un sie haue ab vor rem. 19,15 Wo´s aba de Ammonita sähn, daß de Aramäer haue ab, haue ab sie au vor sinem Brueda Abischai ab un zehn in d Schtadt. Joab aba kummt nohch Jerusalem. 19,16 Als aba de Aramäer sähn, daß sie vu Israel gschla ware, schickte sie Laufbursch(Bote) hi un len au de Aramäer gegeiba vum Schtrom in d Kampf zeh. Un Schobach, dr Feldhauptmann Hadad-Esers, zeht vor rene her. 19,17 Als des David vurote(agsait,aditet) wird, sammlet er ganz Israel un zeht iba d Jordan. Un als sa(er) an sie rahkummt, rischtet er sich gege sie. Un David schtellt sich gege de Aramäer zuem Kampf, un sie kämpfte mit nem. 19,18 Aba de Aramäer haue ab vor Israel. Un David het vu d Aramäern siebeduusig Kärre vunichtet un tötet vierzigduusig Mann z Fueß; dzue tötet er Schobach, d Feldhauptmann. 19,19 Als aba de Große Hadad-Esers sähn, daß sie vu Israel gschla ware, schlosse sie Friide mit David un wäre nem undatan. Un de Aramäer wen d Ammonita nimi helfe.

S´20. Kapitel

20,1 Un wo des Johr um war, zue d Ziit, wenn de Kenig üszehen, fihrt Joab de Heeresmacht üs un vurweschtete des Land vu d Ammonita un kummt un belageret Rabba. David aba bliebt in Jerusalem. Un Joab schlat Rabba un zerschtert´s. 20,2 Un David nimmt ihrem Kenig d Krone vum Kopf(Schädel) - un s findet sich, daß sie ä Zentna Gold wog un an ihr ä Edelstein war -, un sie wird uf David Kopf (Schädel) gsetzt. Au fihrt da(er) üs dr Schtadt arg (söll) viel Beute wäg. 20,3 Aba des Volk drin fihrt da(er) üsä un het sie mit Sägene un iserne Hacke un Äxt Frondenscht leischte lo. So doet´s David mit allene Schtädt vu d Ammonita. Un David zeht samt däm Kregsvolk wida nohch Jerusalem.

Heldetate in d Philistakämpf

(vgl. 2. Sam 21,18-22)

S´21. Kapitel

Gott losst David d Tempelplatz finde

(vgl. 2. Sam 24)

21,7 Des alles aba (a) mißflallt Gott arg (söll) , un na(er) schlet Israel. 21,8 Do sait David zue Gott: Ich ha schwer gsindigt, daß ich des doe ha. Etze aba nimm wäg de Schuld vu dinem Knecht; denn ich ha arg (söll) dumm doe. 21,9 Un dr HERR schwätzt mit Gad, däm Seha Davids, un sait: 21,10 Gang hi, schwätz mit David un sag: Des sait dr HERR: Dreierlei leg ich dir vor; erwähl dir eins dvu, daß ich´s dir adoe. 21,11 Un als Gad zue David kummt, sait da(er) zue nem: Des sait dr HERR: Wehl dir 21,12 entweda dräi Johr Hungasnot odr dräi Monet Flucht vor dine Widasacha un vor rem Schwert diner Feinde (Gegna), daß ses dich ergrieft, odr dräi Däg des Schwert des HERRN un Pescht im Land, daß dr Engel des HERRN Vuderbe arichtet im ganze Biet(Gäu, Gau) Israels. So lueg etze zue, was i(ich) sage soll däm, der wo mi gschickt het. 21,13 David sait zue Gad: Mir isch arg (söll) angscht, doch i(ich) will in de Hand des HERRN flege, denn sini Barmherzigkeit isch arg (söll) groß; aba i(ich) will nit in Menschehänd flege. 21,14 Do het dr HERR ä Pescht iba Israel kumme lo, so daß siebzigduusig Mensche üs Israel schterbe.

21,15 Un Gott schickt d Engel nohch Jerusalem, s zue vuderbe. Aba während dam Vuderbe luegt dr HERR dri, un s reut nen des Übel. Un er sait zuem Engel, der wo des Vuderbe arichtet: S isch gnoe; loß di Hand ab! Dr Engel des HERRN aba schtoht bi d Tenne Araunas, vu däm Jebusiters. 21,16 Un David hebt sini Auge uf un sieht d Engel des HERRN schtoh zwische Himmel un Erde un ä bloßes Schwert in sinere Hand üsgschtreckt iba Jerusalem. Do flegte David un di Älteschte, mit Säck azogä, uf ihr Agsicht. 21,17 Un David sait zue Gott: Bin ich's nit, der wo des Volk zehle lo het? Ich bi's doch, der wo gsindigt un des Übel doe het; de Schof aba, was hän de doe? HERR, mi Gott, loß di Hand gege mich un minem Vada (Babbe) si Huus si un nit gege di Volk, s zue plage.

21,18 Un dr Engel des HERRN sait zue Gad, er soll David sage, daß David nufgo soll un däm HERRN ä Altar ufrichtet uf d Tenne Araunas, vum Jebusiter. 21,19 Do goht David nuf nohch rem Wort Gads, des der gsait het im Name des HERRN. 21,20 Arauna aba drillt sich um un sieht d Engel un vuschteckt sich un sini vier Buebä(Sühn) mit nem. Arauna aba drosch Weize. 21,21 Als etze David zue Arauna kummt, luegt Arauna uf un ward David gwahr. Un er goht vu d Tenne wäg un flegt vor David uf d Erde ane uf si Agsicht. 21,22 Un David sait zue Arauna: Gib ma(mir) d Platz dr Tenne, daß i(ich) däm HERRN ä Altar druf bäu; fir d volle Pries sollsch dü nen mir ge, dmit de Ploog unda däm Volk ufhert. 21,23 Arauna aba sait zue David: Nimm nen dir un mach, mi Herr un Kenig, we dir's gfallt. Lueg, i(ich) gib de Rinda zuem Brandopfa un de Dreschschlittene als Brennholz un Weize zuem Schpeiseopfa; des alles gib i(ich). 21,24 Aba dr Kenig David sait zue Arauna: Nite (He nai)! Sundern fir d volle Pries will ich's kaufe; denn i(ich) will nit, was dir isch, fir d HERRN nähmä un will's nit umsunscht zuem Brandopfa ha. 21,25 So git David däm Arauna fir d Platz Gold im Gwicht vu sechshundat Lot. 21,26 Un David het däm HERRN dert ä Altar bäut un opfat Brandopfa un Dankopfa. Un wo na(er) d HERRN areft, (a) erhert er nen durch des Fiir, des vum Himmel flegt uf d Altar mit däm Opfa. 21,27 Un dr HERR bifehlt däm Engel, daß sa(er) si Schwert in sini Scheide schteck. 21,28 Domols, als David sieht, daß nen dr HERR erhärt het uf d Tenne Araunas, vum Jebusiter, un na(er) dert Opfa darbrocht het - 21,29 aba de Wohnig des HERRN, de Moses in dr Wüschte gmacht het, un dr Brandopfaaltar ware zue der Ziit (a) (b) uf d Hechi bi Gibeon; 21,30 David aba ka nit higo un vor ren träte, um Gott z bfroge, so erschrocke war ra(er) vor rem Schwert vum Engels des HERRN.

S´22. Kapitel

22,6 Un na(er) reft si Bue(Suhn) Salomo un bifehlt nem, däm HERRN, däm Gott Israels, ä Huus z baue (bäue), 22,7 un sait zue nem: Mi Bue(Suhn), ich ha im Sinn (Gmeht) ka, däm Name des HERRN, minem Gott, ä Huus z baue (bäue), 22,8 aba des Wort des HERRN kummt zue mir: Dü hesch viel Bluet vuschittet un großi Kreg gfihrt; drum sollsch dü minem Name kei Huus baue (bäue), wel dü vor ma(mir) so viel Bluet uf d Erde vuschittet hesch. 22,9 Lueg, di Bue(Suhn), der wo dir gibore wäre soll, der wird ä Ma dr Rueh si; denn ich will nem Rueh schaffe vor alle sinene Feinde (Gegna) ringsum. Na(Er) soll Salomo heiße; denn ich will Israel Friide un Rueh ge, solang er läbt. 22,10 Der soll minem Name ä Huus baue (bäue). Na(Er) soll mi Bue(Suhn) si, un ich will si Vada (Babbe) si. Un ich will si kenigliche Thron iba Israel bschtätige ewig (ebig). 22,11 So wird etze, mi Bue(Suhn), dr HERR mit dir si, un s wird dir glinge, daß dü däm HERRN, dinem Gott, ä Huus bäusch, we na´s(er´s) vu dir gsait het. 22,12 Au wird dr HERR dir ge Schläue un Vuschtand un wird di bschtelle iba Israel, daß dü haltesch des Gsetz des HERRN, vu dinem Gott. 22,13 Dann(Dnoh) aba wird´s dir glinge, (a) wenn dü de Gebote un Rechte machsch (befolgsch), de dr HERR däm Moses fir Israel bifohle het. Syg froh un unvuzagt, fircht di nit un loß di nit vuschrecke! 22,14 Lueg, (a) ich ha ma(mir) meh ge un hergschafft fir des Huus des HERRN hundatduusig Zentna Gold un duusigmol duusig Zentna Silba, dzue Kupfa un Ise, des nit z wiege isch, denn s isch z viel; au Holz un Schtei (Wackes) ha ich hergschafft, do dvu kasch dü noh me aschaffe. 22,15 Au hesch dü viel Schaffa(Arbeita), Schteimetz un Lit, de in Schtei (Wackes) un Holz schaffe, un allaläi Meischta fir jedi Arbet 22,16 vu Gold, Silba, Kupfa un Ise, ohni Zahl. So mach di uf un richt´s üs! Dr HERR wird mit dir si.

22,17 Un David bifehlt alle Obere Israels, sinem Bue(Suhn) Salomo z helfe. 22,18 Isch nit dr HERR, äicha Gott, mit äich un (a) (b) het äich Rueh ge ringsum? Denn na(er) het de Bwohna vum Land in mi Hand ge, un des Land isch undaworfe däm HERRN un sinem Volk. 22,19 So richte etze äicha Herz un äiri Sinn (Gmeht) druf, d HERRN, äiren Gott, z sueche. Un mache äich uf un baue (bäue) Gott, däm HERRN, ä Heiligtum, daß ma de Lade vum Bund des HERRN un de heilige Geräte Gottes in des Huus bringt, des däm Name des HERRN bäut wäre soll.

S´23. Kapitel

D Levite, ihri Abteilige un Ämta

23,3 Un ma zehlt de Levite vu driißig Johr a un driba, un de Zahl vu d Männa (Manne), nohch Häupta (Kepf) abzehlt, war achtedrißigduusig. 23,4 Vu däne wäre vierezwanzigduusig fir de Arbet am Huus des HERRN vorge un sechsduusig zue Amtlit un Richta 23,5 un vierduusig zue Doorheta un vierduusig zue Sänga des HERRN mit d Inschtrumente, de David fir d Lobgsang het mache losse.

23,6 Un David deilt sie in Ordnige ii, (a) nohch d Sehn Levis: Gerschon, Kehat un Merari. 23,7 D Gerschoniter ware Ladan un Schimi, 23,8 de Buebä(Sühn) (a) Ladans: Jehïl, dr Erschte, ferna Setam un Joel, de dräi. 23,9 Buebä(Sühn) Schimis ware: Schelomit, Hasïl un Haran, de dräi. De ware de Hauptlit vu d Sippe vu Ladan. 23,10 Schimis Buebä(Sühn) ware: Jahat, Sisa, Jëusch un Beria. De vier ware Schimis Buebä(Sühn). 23,11 Jahat aba war dr Erschte, Sisa dr Zweite. Aba Jëusch un Beria hän nit vieli Buebä(Sühn), drum hän sie als ei Sippe gulde, ei Denschtgruppe.

23,12 D Buebä(Sühn, Sehn) (a) Kehats ware: Amram, Jizhar, Hebron un Usïl, de vier. 23,13 D (a) Buebä(Sühn) Amrams ware: Aaron un Moses. (b) (c) Aaron aba wird üsgsundert, daß sa(er) heiligt des Hochheilige, er un sini Buebä(Sühn) fir alli Ziit, z opfare vor rem HERRN um nem z dene un (d) z segne im Name vum Herrn fir alli Ziit. 23,14 Aba de Buebä(Sühn) vum Moses, vum Ma Gottes, wäre grechnet zuem Schtamm vu d Levite. 23,15 D Buebä(Sühn, Sehn) vum Moses ware: (a) Gerschom un Elïser; 23,16 d Bue(Suhn) Gerschoms: (a) Schubaël, dr Erschte. 23,17 (a) D Bue(Suhn) Elïsers: Rehabja, dr Erschte. Un Eliëser het keini andere Buebä(Sühn). Aba de Buebä(Sühn) Rehabjas ware ibaüs vieli. 23,18 D Bue(Suhn) Jizhars war: Schelomit, dr Erschte. 23,19 D Buebä(Sühn, Sehn) Hebrons ware: Jeria, dr Erschte, Amarja, dr zweite Bue(Suhn), Jahasïl, dr dritte, un Jekamam, dr vierte. 23,20 D Buebä(Sühn, Sehn) Usïls ware: Micha, dr Erschte, un Jischija, dr zweite Bue(Suhn). 23,21 D Buebä(Sühn, Sehn) (a) Meraris ware: Machli un Muschi. D Buebä(Sühn, Sehn) Machlis ware: Eleasar un Kisch. 23,22 Eleasar aba schtirbt un het keini Buebä(Sühn), sundern nur Techtare; un de Buebä(Sühn) vum Kisch, ihri Vettere, nähmä sie als Fraue (Wieba). 23,23 D Buebä(Sühn, Sehn) Muschis ware: Machli, Eder un Jeremot, de dräi.

23,24 Des sin de Buebä(Sühn) Levis nohch ihre Sippene, nämlich de Häupta (Kepf) vu d Sippene, gmuschtert un Mann fir Mann nohch d Name ufzehlt, de des Amt im Huus des HERRN vurichtete, vu zwanzig Johr a un driba. 23,25 Denn David sait: Dr HERR, dr Gott Israels, het sinem Volk Rueh ge un (a) wird zue Jerusalem huuse ebiglig. 23,26 So bruuchte au de Buebä(Sühn) Levi d Wohnig nimi z trage mit alle Grätschafte fir ihr Denscht - 23,27 denn nohch d spetere Ordnige David wäre d Levite zehlt vu zwanzig Johr a un driba -, 23,28 sundern sie solle schtoh an d Site vu d Buebä(Sühn) Aaron zuem Denscht im Huus des HERRN in d Vorhef un Kammere un zuem Sufa mache vu allem Heilige un zue allem Denscht im Huus Gottes, 23,29 fir Schaubrot, fir fienes(fäines) Mehl zuem Schpeiseopfa, fir di ungsiirte Flade, fir de Pfannene, firs Röschte un fir alli Gwichta un Maß. 23,30 Un an jedäm Morge solle sie schtoh, d HERRN z lobe un nem z danke, un ebeso an jedäm Obend, 23,31 un alli Brandopfa däm HERRN z opfare an d Sabbate, Näimonde un Feschtli nohch d vorgschribene Zahl, jede Dag vor rem HERRN; 23,32 so solle sie d Denscht vusähe an d Schtiftshitte, am Heiligtum sowie an d Sehn Aarons, ihre Breda, dmit z dene im Huus des HERRN.

S´24. Kapitel

De vieräzwanzig Abteilige vu d Prieschta

Di Familie vu evite

Des sin de Levite nohch ihrem Sippene. 24,31 Un ma wirft au fir selli des Los we fir ihri Breda, de Buebä(Sühn) Aaron, vor Kenig David un vor Zadok un Ahimelech un vor d Sippehäupter vu d Prieschta un Levite (a) fir d jingschte Brueda ebeso we fir des Sippehaupt.

S´25. Kapitel

De vieräzwanzig Abteilige vu d Sänga

25,8 Un sie werfe des Los um ihri Ämta, (a) fir di Jingere we fir di Ältere, fir de Meischta we fir de Schela. 25,9 Un des erschte Los flegt unda Asaf uf Josef. Des zweite uf Gedalja samt sinene Breda un Sehn; s ware zwöelf. 25,10 Des dritte uf Sakkur samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,11 Des vierte uf Zeri samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,12 Des fünfte uf Netanja samt sinene Sehn un Breda: s ware zwöelf. 25,13 Des sechste uf Bukkija samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,14 Des siebte uf Asarela samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,15 Des achte uf Jesaja samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,16 Des ninte uf Mattanja samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,17 Des zehnte uf Schimi samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,18 Des elfte uf aAsarel samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,19 Des zwölfte uf Haschabja samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,20 Des dreizehnte uf Schubaël samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,21 Des vierzehnte uf Mattitja samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,22 Des fuchzehnte uf Jeremot samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,23 Des sechzehnte uf Hananja samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,24 Des siebzehnte uf Joschbekascha samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,25 Des achtzehnte uf Hanani samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,26 Des ninzehnte uf Malloti samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,27 Des zwanzigste uf Eliata samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,28 Des einezwanzigste uf Hotir samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,29 Des zweiezwanzigste uf Giddalti samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,30 Des dreiezwanzigste uf Mahasiot samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf. 25,31 Des vierezwanzigste uf Romamti- Eser samt sinene Sehn un Breda; s ware zwöelf.

S´26. Kapitel

D Doorheta

Vu d Korachitern: Meschelemja, d Bue(Suhn) vum Kore, vu d Sehn Asafs. 26,2 D Buebä(Sühn, Sehn) Meschelemjas ware de: dr Erschtgeborene Secharja, dr zweite Bue(Suhn) Jediaël, dr dritte Sebadja, dr vierte Jatniël, 26,3 dr fünfte Elam, dr sechste Johanan, dr siebte Eljoënai. 26,4 D Buebä(Sühn, Sehn) (a) Obed-Edoms ware de: dr Erschtgeborene Schemaja, dr zweite Bue(Suhn) Josabad, dr dritte Joach, dr vierte Sachar, dr fünfte Netanel, 26,5 dr sechste Ammïl, dr siebte Issachar, dr achte Pëulletai; denn Gott het nen gsegnet. 26,6 Un sinem Bue(Suhn) Schemaja wäre au Buebä(Sühn) gibore , de in ihre Sippene herrschte; denn s ware agsäheni Männa (Manne). 26,7 D Buebä(Sühn, Sehn) Schemajas ware: Otni, Refaïl, Obed un Elsabad un sini Breda, agsäheni Männa (Manne), Elihu un Semachja. 26,8 De alli hän zue d Sehn Obed-Edoms ghärt. Selli samt ihre Sehn un Breda, agsäheni Männa (Manne), gschickt zue Ämter, ware zweiesächzig vu Obed-Edom. 26,9 Meschelemjas Buebä(Sühn) un Breda, agsäheni Männa (Manne), ware achzehn. 26,10 D Buebä(Sühn, Sehn) Hosas, de zue d Sehn Merari ghärt het, ware: dr Erschte Schimri - denn dr Erschtgeborene war nimi do, doher macht nen si Vada (Babbe) zuem Erschte -, 26,11 dr zweite Bue(Suhn) Hilkija, dr dritte Tebalja, dr vierte Secharja. Alli Buebä(Sühn) un Breda Hosas ware dreizehn. 26,12 Däne, d Ordnige vu d Doorheta, flegt nohch d Zahl vu d Männa (Manne) des Amt zue we ihre Breda, zue dene im Huus des HERRN.

26,13 Un des Los wird gworfe fir di kleine we fir di große Sippene iba jedes Door. 26,14 Des Los fir d Oschte flegt uf Meschelemja. Au fir si Bue(Suhn) Secharja, der wo ä schlaue Rotgeba war, wirft ma des Los, un s flegt fir nen uf d Norde; 26,15 fir Obed-Edom aba uf d Süde, un fir sini Buebä(Sühn) uf des Vorrotshuus; 26,16 fir Schuppim un Hosa uf d Weschte bim Door Schallechet, wo de Schtroß nufgoht. Jedi Wache isch (het, umfa&szli;te): 26,17 Im Oschte fir d Dag sechs, im Norde fir d Dag vier, im Süde fir d Dag vier, bim Vorrotshuus aba je zwei, 26,18 am Parbar aba im Weschte: vier an d Schtroß un zwei am Parbar selba. 26,19 Des sin de Ordnige vu d Doorheta üs d Korachiter un d Meraritern.

Dr levitische Schatzmeischta

D levitische Amtlit un Richta

S´27. Kapitel

D Aführer vu d Abteilige vum Heer, d Schtammesfirschte un de kenigliche Beamte

27,2 Iba di erschte Ordnig, fir d erschte Monet, war bschtimmt Joschobam, d Bue(Suhn) Sabdïls, un in sinere Ordnig ware vierezwanzigduusig. 27,3 Na(Er) war vu d Sehn Perez un war dr Erschte alla Hauptlit vum Heer im erschte Monet. 27,4 Iba de Ordnig vum zweite Monet war bschtimmt Todai, dr Ahoachiter, un Miklot war d Vorschteha vu sinere Ordnig, un in sinere Ordnig ware vierezwanzigduusig. 27,5 D dritte Feldhauptma, fir d dritte Monet, war (a) Benaja, d Bue(Suhn) vum Hohenprieschta Jojada, un in sinere Ordnig ware vierezwanzigduusig. 27,6 Des isch d Benaja, dr Held vu d Drießig un iba de Dreißig, un sini Ordnig war unda sinem Bue(Suhn) Ammisabad. 27,7 D vierte, fir d vierte Monet, war Asaël, Joabs Brueda, un nohch nem si Bue(Suhn) Sebadja, un in sinere Ordnig ware vierezwanzigduusig. 27,8 D fünfte, fir d fünfte Monet, war Schamhut, dr Serachiter, un in sinere Ordnig ware vierezwanzigduusig. 27,9 D sechste, fir d sechste Monet, war (a) Ira, d Bue(Suhn) vum Ikkesch, üs Tekoa, un in sinere Ordnig ware vierezwanzigduusig. 27,10 D siebte, fir d siebte Monet, war (a) Helez, dr Peletiter, vu d Sehn Ephraim, un in sinere Ordnig ware vierezwanzigduusig. 27,11 D achte, fir d achte Monet, war (a) (b) Sibbechai, dr Huuschatiter, üs d Serachiter, un in sinere Ordnig ware vierezwanzigduusig. 27,12 D ninti, fir d ninte Monet, war Abïser, dr Anatotiter, vu d Sehn Benjamin, un in sinere Ordnig ware vierezwanzigduusig. 27,13 D zehnte, fir d zehnten Monet, war (a) Mahrai, dr Netofatiter, üs d Serachiter, un in sinere Ordnig ware vierezwanzigduusig. 27,14 D elfte, fir d elfte Monet, war (a) Benaja, dr Piratoniter, vu d Sehn Ephraim, un in sinere Ordnig ware vierezwanzigduusig. 27,15 D zwölfte, fir d zwölfte Monet, war Heldai, dr Netofatiter, vu d Nohchkumme Otnïls, un in sinere Ordnig ware vierezwanzigduusig.

27,16 Iba de Schtämm Israels ware de bschtimmt: bi d Rubeniter war Firscht: Elïser, d Bue(Suhn) Sichris; bi d Simeonitern Schefatja, d Bue(Suhn) Maachas; 27,17 bi d Levite Haschabja, d Bue(Suhn) Kemuëls; bi d Aaroniter Zadok; 27,18 bi Juda Elihu, eina vu dr Breda David; bi Issachar Omri, d Bue(Suhn) Michaels; 27,19 bi Sebulon Jischmaja, d Bue(Suhn) Obadjas; bi Naftali Jeremot, d Bue(Suhn) Asrïls; 27,20 bi d Sehn Ephraim Hoschea, d Bue(Suhn) Asasjas; bim halbe Schtamm Manasse Joel, d Bue(Suhn) Pedajas; 27,21 bim halbe Schtamm Manasse in Gilead Jiddo, d Bue(Suhn) Secharjas; bi Benjamin Jaasïl, d Bue(Suhn) Abners; 27,22 bi Dan Asarel, d Bue(Suhn) Jerohams.

Des sin de Firschte vu d Schtämm Israels.

27,23 Aba David nimmt de Zahl dera nit uf, de zwanzig Johr un drunda ware; denn (a) dr HERR het zuegsait, Israel z mehre we de Schterne am Himmel. 27,24 Joab, d Bue(Suhn) vu d Zeruja, het agfange zue zehle, aba na(er) vollendet´s nit; denn (a) deswege kummt ä Zorn iba Israel. Drum kummt de Zahl nit in de Chronik vum Kenig David.

27,25 Iba de Vorrät vum Kenig war bschtimmt Asmawet, d Bue(Suhn) Adïls, un iba de Vorräte uf däm Land, in d Schtädt, Derfa (Käffa) un Türme war bschtimmt Jonatan, d Bue(Suhn) Usijas; 27,26 iba de Ackalit, de des Land bebäute, war bschtimmt Esri, d Bue(Suhn) Kelubs; 27,27 iba de Wibergli Schimi, dr Ramatiter; iba de Vorräte vum Wi in d Wiberg Sabdi, dr Schifmiter; 27,28 iba d Elbaium un Muulbeerbaium im Hiigelland Baal-Hanan, vu d Gederiter; iba de Elvorrät Joasch; 27,29 iba de Rinda in dr Scharon-Ebene Schitrai, dr Scharoniter, aba iba d Rinda in d Däla Schafat, d Bue(Suhn) Adlais; 27,30 iba d Kamele Obil, dr Ismaeliter, iba d Esel Jechdeja, dr Meronotiter; 27,31 iba d Schof Jasis, dr Hagariter. De alli ware Vorschteha iba de Sache vum Kenig David. 27,32 Jonatan aba, David Oheim, war Rotgeba, ä vuschtändige un schriftkundige Ma. Un Jehïl, d Bue(Suhn) Hachmonis, war bi d Sehn vum Kenig. 27,33 Ahitofel war au Rotgeba vum Kenig. (a) (b) Huuschai, dr Arkiter, war vum Kenig Fründ(Freund). 27,34 Nohch Ahitofel ware´s Jojada, d Bue(Suhn) Benajas, un Abjatar. Joab aba war Feldhauptma vum Kenig.

S´28. Kapitel

David schtellt däm Volk Salomo als si Nohchfolga vor

David git Salomo d Bäuplan (Entwurf) vum Tempel

S´29. Kapitel

Viel Bäischtiir zuem Tempelbäu un David Dankgebet

29,9 Un des Volk war frehlich, daß sie so willig ware; denn sie gän's däm HERRN fräiwillig vu ganzem Herze. Un dr Kenig David war hocherfreut, 29,10 un na(er) lobt d HERRN vor d ganze Gmeinde un sait:

Gelobt bisch dü, HERR, Gott Israels, unsares Vada (Babbe), vu Ewigkeit zue Ewigkeit! 29,11 (a) (b) Dir, HERR, isch de Majeschtät un Gwalt, Herrlichkeit, Sieg un Hoheit. Denn alles, was im Himmel un uf Erde isch, des isch dir. Dir, HERR, isch des Rich, un dü bisch erhöht zuem Haupt iba alles. 29,12 Richtum un Ehri kummt vu dir, dü herrschesch iba alles. (a) In dinere Hand schtoht Kraft un Macht, in dinere Hand schtoht´s, jeden groß un schtark z mache. 29,13 Etze, unsa Gott, mir danken dir un rehme di herrliche Name. 29,14 Denn was bi ich? Was isch mi Volk, daß mir fräiwillig so viel z ge vumochte? Vu dir isch alles kumme, un vu dinere Hand hän mir dir's ge. 29,15 Denn (a) (b) mir sin Fremdlinge un Gäscht vor dir we unsari Vädare alli. Unsa Läbä uf Erde isch (c) we ä Schatte un bliebt nit. 29,16 HERR, unsa Gott, all des Vieli, des mir herbaibrocht hän, dir ä Huus z baue (bäue), dinem heilige Name, isch vu dinere Hand kumme, s isch alles dir. 29,17 Ich weiß, mi Gott, daß dü (a) des Herz prefsch, un Ufrichtigkeit isch dir agnehm. Drum ha ich des alles üs ufrichtigem Herze fräiwillig ge un ha etzed mit Fräid(Freud) gsähne, we di Volk, des do vor dir schtoht, dir alles fräiwillig ge het. 29,18 HERR, Gott Abrahams, Isaaks un Israels, unsera Vädare, Gib fir imma dän Sinn (Gmeht) un solches denke im Herze vu dinem Volk un richt ihri Herze uf dich! 29,19 Un minem Bue(Suhn) Salomo gib ä rechtschaffenes Herz, daß sa(er) haltet dini Gebote, Ordnige un Rechte un daß sa(er) alles üsfihrt un de Wohnig bäut, de ich gmacht ha.

29,20 Un David sait zue d ganze Gmeind: Lobet d HERRN, äiren Gott! Un de ganz Gmeind lobt d HERRN, den Gott ihra Vädare, un sie helde (bucke) sich un flege ane vor rem HERRN un vor rem Kenig 29,21 un opfate däm HERRN Schlachtopfa. Un am andere Morge opfate sie däm HERRN Brandopfa, duusig jungi Schtier, duusig Widder, duusig Lämma un ihri Trinkopfa, sowe Schlachtopfa ganz viel fir ganz Israel. 29,22 Un sie ässä un trinke am selbe Dag vor rem HERRN mit großa Fräid(Freud) un (a) mache zuem zweitenmol Salomo, d Bue(Suhn) David, zuem Kenig un salbte nen däm HERRN zuem Firschte un Zadok zuem Prieschta. 29,23 So (a) (b) het sich Salomo uf d Thron gsetzt des HERRN als Kenig Anschtatt sinem Vada (Babbe) David un findet Akennig ( Ehri). Un ganz Israel wird nem volgsam (hörig). 29,24 Un alli Obaschte un Helde, au alli Buebä(Sühn) vum Kenig David schtelle sich unda d Kenig Salomo. 29,25 Un dr HERR macht Salomo imma greßa vor ganz Israel un git nem ä herrliches Kenigrich, we´s keina vor rem iba Israel ka het.

29,26 So isch etze David, d Bue(Suhn) Isais, Kenig gsi iba ganz Israel. 29,27 De Ziit aba, de na(er) Kenig iba Israel gsi isch, isch vierzig Johr. Zue Hebron regiert er siebä Johr un zue Jerusalem draiedriißig Johr. (a) 29,28 Un na(er) schtirbt in guete Altr, (a) (b) (c) (d) satt an Läbä, Richtum un Ehri. Un si Bue(Suhn) Salomo wird Kenig an sinere Schtatt. 29,29 De Gschichte aba vum Kenig David, de freheri un de schpeteri, lueg, de schtoht gschribe in d Gschichte Samuels, däm Seher, un in d Gschichte vum Prophete Nathan un in d Gschichte (a) Gads, däm Seher, 29,30 dzue au sini Regierig un sini tapfere Tate sowie de Gschehnisse, de iba nen un Israel un iba de Kenigrich in alle Lända higange (vuzehlt wore) sin.