S´1. Kapitel

.Gnade isch mit äich un Friide vu Gott, unsam Vada (Babbe)! 1,3 Mir danke Gott, däm Vada (Babbe) unsares Herrn Jesus Chrischtus, alliziit, wenn ma(mir) fir äich bäte, 1,4 do ma(mir) ghärt hän vu äirem Glaube a Chrischtus Jesus un vu dr Liebe (Lebi), de ihr zue alle Heilige hän, 1,5 um dr (a) Hoffnig wägä, de fir äich parat isch im Himmel. Vu ihr hän ihr scho zvor ghärt durch des Wort dr Wohret, des Evangelium, 1,6 des zue äich kumme isch, we´s au in alli Welt Frucht bringt un au bi äich wachst vum Dag a, do ihr's ghärt hän un de Gnade Gottes erkennt in dr Wohret. 1,7 So hän ihr's glernt vu (a) (b) Epaphras, unsam lebe Mitknecht, der ä treue Dena Chrischti fir äich isch, 1,8 der uns(üs) au brichtet het vu äira Liebe (Lebi) im Geischt.

1,9 Drum (a) losse ma(mir) au vu dem Dag a, a däm ma(mir)'s ghärt hän, nit ab, fir äich z bäte un z bitte, daß ihr erfillt sin mit däm Wisse vu sinem Wille in alli geischtliche Gschytheit un Isicht, 1,10 daß ihr (a) (b) däm Herrn läbe den, un nem in alle Schtickli gfalle den un Frucht bringe in jedäm guete Gschäfft un wachse in dem Wisse Gottes 1,11 un schtarkt sin mit alla Kraft durch sini herrlichi Macht zue alla Geduld un Langmuet. 1,12 Mit Fräid(Freud) sage Dank däm Vada (Babbe), der äich tichtig gmacht het zuem (a) (b) Erbdeil dr Heilige im Lecht. 1,13 Na(Er) het uns(üs) grettet vu d (a) Macht im Dunkle un het uns(üs) vusetzt in des Rich vu sinem lebe Bue(Suhn), 1,14 in däm ma(mir) d Erlesig hän, nämlich de Vugebig vu d Sinde. (a) 1,15 Na(Er) isch des (a) Ebebild vum unsichtbare Gott, dr (b) Erschtgeborene vor alla Schöpfig. 1,16 Denn in nem isch alles gschaffe, was im Himmel un uf Erde isch, des Sichtbare un des Unsichtbare, s sin Throne odr Herrschafte odr Mächte odr Gwalte; s isch alles durch nen un zue nem gschaffe. (a) (b) 1,17 Un na(er) isch vor allem, un s bschtoht alles in nem. 1,18 Un na(er) isch d (a) Kopf(Schädel) vum Lyb (Ranze), nämlich dr Gmeinde. Na(Er) isch dr Afang, dr (b) (c) (d) Erschtgeborene vu d Dote, dmit da(er) in allem dr Erschte isch. 1,19 (a) Denn s het Gott gfalle, daß in nem alli (b) (c) (d) Filli huuse soll 1,20 un na(er) durch nen (a) alles mit sich vusehnt, s isch uf Erde odr im Himmel, indäm ma(er) Friide macht durch si Bluet am Kriiz.

1,21 Au äich, de ihr dertmols (a) (b) fremd un (c) feindlich gsinnt ware in bese Sache, 1,22 het da(er) etze vusehnt durch d Tod vu sinem schterbliche Lyb (Ranze), dmit da(er) äich (a) heilig un untadelig un makellos vor si Gsicht(Visasch) schtellt; 1,23 wenn ihr nur bliebe im Glaube, grindet un fescht, un nit wäg gehn vu dr Hoffnig vum Evangelium, des ihr ghärt hän un des predigt isch alle Gschepf unda däm Himmel. Si Dena bi i(ich), Paulus, wore. 1,24 Etze fräie i(ich) mi in d Not, de i(ich) (a) (b) fir äich lied, un bring a minem Fleisch, was am Liede Chrischti noh fehlt, fir si Lyb (Ranze), des isch de Gmeinde. 1,25 Ihr Dena bi i(ich) wore durch des Amt, des Gott ma(mir) ge het, daß i(ich) äich si Wort viel predige soll, 1,26 nämlich des (a) (b) Gheimnis, des vuborge war sit ewige Ziite un Gschlechta, etze aba isch s ufdeckt (offenbart) sinene Heilige, 1,27 däne Gott kunddoe wott, was dr herrliche Richtum des Gheimniss unda d Heide isch, nämlich Chrischtus in äich, de (a) Hoffnig dr Herrlichkeit. 1,28 Den vukindige ma(mir) un vumahne alli Mensche un lehre alli Mensche in alli Gschytheit, dmit ma(mir) jede Mensch in Chrischtus ganz guet mache. 1,29 Dofir meh i(ich) mi au ab un ring in dr Kraft vu däm, der in ma(mir) schtark wirkt.

S`2. Kapitel

Warnig vor d Irrlehra

2,4 I(Ich) sag des, dmit äich nemads (a) bschießt mit vulogenem Gschwätz. 2,5 Denn obwohl i(ich) nit do bi, so bi i(ich) doch im Geischt bi äich un fräie mi, wenn i(ich) (a) äiri Ordnig un äire feschte Glaube a Chrischtus sieh. 2,6 We ihr etze d Herrn Chrischtus Jesus agnumme hän, so läbä au in nem 2,7 un sin in nem (a) vwurzlet un grindet un fescht im Glaube, we ihr glehrt worde sin, un sin viel dankbar.

2,8 Luege zue, daß äich nemads ifangt durch Philosophie un leere Bschieß(Trug), grindet uf de Lehr vu Mensche un uf de Mächte dr Welt un nit uf Chrischtus. 2,9 Denn in nem wohnt de ganzi Filli dr Gottheit leibhaftig, (a) 2,10 un a der Filli hän ihr ä deil in nem, der d (a) Kopf(Schädel) alla Mächte un Gwalte isch. 2,11 In nem sin ihr au bschnitte worde mit na Bschniedig, de nit mit Händ(Pfode) gmacht isch, als ihr nämlich äira fleischliches Wese abglegt hän in dr (a) (b) (c) Bschniedig durch Chrischtus. 2,12 Mit nem sin ihr (a) beerdigt(bierdigt) worde durch de Daufi(Taufi); mit nem sin ihr au (b) ufgschtande durch d Glaube üs dr Kraft Gottes, der nen uferweckt het vu d Dote. 2,13 Un na(er) het äich mit nem lebändig gmacht, de ihr (a) tot ware in d Sinde un in dr Unbschnitteheit vu airem Fleisch, un het uns(üs) vuge alli Sinde. 2,14 Na(Er) het d Schuldbref zahlt, der (a) mit sinene Fordarige gege uns(üs) war, un het nen wägdoe un a s Kriiz ghängt(gheftet). 2,15 Na(Er) het d Mächte un Gwalte ihri Macht üszogä un sie uf d Schtroß zue Schau gschtellt un het ä Triumph üs ne gmacht in Chrischtus. (a) (b)

2,16 So len äich etze vu nemads ä schlechtes Gwisse mache wägäm Ässä un Trinke odr wägä vumä bschtimmte Fierdig, Naimond odr Sabbat. 2,17 Des alles isch nur ä (a) (b) Schatte vum Zuekinftige; echt aba isch´ s in Chrischtus. 2,18 Len äich d Siegapräis vu nemads nähmä, der sich gfallt in falscha Demuet un Vuehrig dr Engel un sich däm rehmt, was sa(er) gsähne het, un isch ohni Grund ufblose in sinem fleischliche Sinn (Gmeht) 2,19 un hebet (haltet) sich nit a d Kopf(Schädel), vu dert her dr ganze Lyb (Ranze) durch Glenk un Bända gschtitzt un zsämmänghebt wird un wachst durch Gottes Wirke. (a)

2,20 Wenn ihr etze mit Chrischtus d Mächte dr Welt gschtorbe sin, (a) was len ihr äich dann(dnoh) Satzige uflege, als läbä ihr noh in dr Welt: 2,21 Dü sollsch des nit alänge, dü sollsch des nit probiere(ässä), dü sollsch des nit arihre? 2,22 Des alles soll doch vubrucht un gässä(vuzehrt) wäre. S sin (a) Gebote un Lehre vu Mensche, 2,23 de zwar ä Schien vu Gschytheit hän durch (a) selbschtgwählti Frömmi un Demuet un dodurch, daß sie (b) d Lyb (Ranze) nit schone; sie sin aba nigs wert un schtelle nur s Fleisch zfriede.

S`3. Kapitel

Dr alte un dr näje(naie) Mensch

3,5 So bringe etze de Glieda um, de uf Erde sin, Unzucht, Dreck, schändlichi Leideschaft, besi Luscht un Habsucht, des Götzedenscht isch. (a) 3,6 Um solcha Sach wille kummt dr Zorn (Wuet) Gottes iba de Kinda vum Unghorsam. (a) 3,7 In däm allem sin au ihr dertmols gwandelt, als ihr noh drin gläbt hän. 3,8 Etze aba lege alles ab vu äich: Zorn (Wuet), Grimm, Bosget, Läschtere, schandbari Wort üs äirem Muul (Gosch); (a) 3,9 legä änanda nit a; denn ihr hän (a) d alte Mensch mit sinene Werke üszoge 3,10 un (a) d näje(naie) azoge, d näj(nai) wird zuem Wisse vu däm nohch rem (b) Ebebild, der nen gschaffe het. 3,11 Do isch nimi Grieche odr Jude, Bschnittene odr Unbschnittene, Nitgrieche, Skythe, Sklave, Fräie, sundern alles in allem Chrischtus. (a)

3,12 So ziehe etze a als de Üserwählte Gottes, als de Heilige un Gliebte, herzliches Erbarme, Freundlichkeit, Demuet, Sanftmuet, Geduld; 3,13 (a) un ertrage eina d andere un (b) (c) vugen äich undaänanda, wenn öbber (ebber) Kumma het gege d andere; we dr Herr äich vuge het, so vugen au ihr! 3,14 Iba alles aba ziehe a d Liebe (Lebi), de do isch des Band dr Vullkummeheit. (a) 3,15 (a) Un dr Friide Chrischti, zue däm ihr au bruefe sin (b) (c) in einem Lyb (Ranze), regier in äire Herze; un sin dankbar. 3,16 Len des Wort Chrischti viel unda äich huuse: lehre un ermahne äich änanda in alli Gschytheit; (a) mit Psalme, Lobsinge un geischtliche Leda singe Gott dankbar in äire Herze. 3,17 Un (a) alles, was ihr den mit Wort odr mit Werke, des den alles im Name vum Herrn Jesus un danke Gott, däm Vada (Babbe), durch nen.

Christlichi Huusdafle

(Eph 5,22-6,9; 1.Petr 2,18-3,7)

3,22 Ihr Sklave, sin hörig in alle Dinge äire irdische Herre, nit im Denscht vor alla Auge, um d Mensche z gfalle, sundern in Ifalt äira Herze un in dr Angscht vor rem Herr. 3,23 Alles, was ihr den, des den vu Herze als däm Herrn un nit d Mensche, 3,24 denn ihr wißt, daß ihr vum Herrn als Lohn des Erbe gregä den. Ihr dene däm Herrn Chrischtus! 3,25 Denn wer unrecht doet, der wird gregä, was sa(er) doe het; un (a) s gilt kei Asähe vu d Lit.

S`4. Kapitel

Bätä un rechti Wort

4,5 Vuhalte äich schlau gegeiba däne, de druße sin, un kauf de Ziit üs. (a) (b) 4,6 Äira Schwätze isch alliziit fründlig un (a) mit Salz gwirzt, daß ihr wißt, we ihr jedäm was sage solle. (b)

Greß un Segewinsch

4,10 S greßt äich Aristarch, mi Mitgfangene, un (a) Markus, d Vetta vum Barnabas - sinetwägä hän ihr scho Wiesig gregt; wenn na(er) zue äich kummt, nämmä nen uf! -, 4,11 un Jesus mit däm Bainame Justus. Vu d Jude sin de ällei mini Mitarbeita am Rich Gottes, un sie sin ma(mir) ä Troscht wore. 4,12 S greßt äich (a) (b) Epaphras, der eina vu Äich isch, ä Knecht Chrischti Jesu, der alliziit in sinene Gibäte fir äich ringt, dmit ihr feschtschtehn, ganz guet un voll mit allem, was Gottes Wille isch. 4,13 I(Ich) beziig nem, daß sa(er) viel Meh het um äich un um de in (a) (b) Laodizea un in Doapolis. 4,14 S greßt äich Lukas, dr Dokta, d Gliebte, un Demas. (a) (b)

4,15 Greße de Breda in Laodizea un de Nympha un de Gmeinde in ihrem Huus. 4,16 Un wenn dr Bref bi äich gläse isch, so sorge dfir, daß sa(er) au in dr Gmeinde vu Laodizea gläse wird un daß ihr au de vu Laodizea läse. 4,17 Un sage däm Archippus: Sieh uf des Amt, des dü gregt hesch in däm Herrn, daß dü`s üsfillsch!

4,18 Mi Größ, vum Paulus, mit d Hand. Denke a mini Fessle! D Gnade isch mit äich!